Έχετε αναρωτηθεί άραγε γιατί η λέξη ΘΕΟΣ (ετυμολογία: αυτός που φαίνεται, ο φανερός, θέαση, θεατής κτλ), όπου, κατά την αρχαία παράδοσή μας, ο πατέρας των θεών, ΔΙΑΣ (ΖΕΥΣ), αναφέρεται σε πολλές χώρες του κόσμου με την ελληνική ονομασία αυτή, ταυτοποιώντας
Κατηγορία: Μυθολογία
Ο ΘΕΟΣ ΥΠΝΟΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ
“Λέγουσι γούν καί τών ιατρών οι χαρίεντες ότι δεί σφόδρα προσέχειν τοίς ενυπνίοις”. Αριστοτέλης, Περί της καθ’ ύπνον μαντικής, Κεφ. Α “τεχνικώτατος δ΄ εστί κριτής ενυπνίων όστις δύναται τας ομοιότητας θεωρείν” Αριστοτέλης, Περί της καθ’ ύπνον μαντικής, Κεφ. Β’. “Ύπνος
Ιέρακας – ελληνική μυθολογία
Δύο ήρωες είναι γνωστοί με αυτό το όνομα, και οι δύο μεταμορφώθηκαν σε γεράκι. Ο πρώτος εμπλέκεται στην ιστορία του Δία και της Ιώς, ο δεύτερος είναι ένας πλούσιος κτηματίας. Όταν ο Δίας διέταξε τον Ερμή να κλέψει τη μεταμορφωμένη σε
Ο ΗΡΑΚΛΗΣ ΚΑΙ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΡΕΤΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΑΚΙΑΣ
Ο δύσκολος δρόμος της Αρετής, προϋποθέτει ότι για να τον ακολουθήσουμε θα πρέπει να πραγματοποιήσουμε απαραιτήτως τους 12 άθλους! Ο ΗΡΑΚΛΗΣ είναι ο μεγαλύτερος ήρωας της αρχαίας Ελλάδας και είναι σε όλους μας γνωστός και ιδιαίτερα αγαπητός, κυρίως για τους 12 άθλους
Τελχίνες οι μυθικοί δαίμονες
Σύμφωνα με την Ελληνική Μυθολογία οι Τελχίνες άλλες φορές είναι θνητοί ενώ άλλες παρουσιάζονται ως μυθικοί δαίμονες. Είχαν κατασκευάσει το οδοντωτό δρεπάνι με το οποίο ο Κρόνος ευνούχισε τον πατέρα του Ουρανό και αργότερα την τρίαινα του Ποσειδώνα, του οποίου
Θέτις, Διόνυσος, Αχιλλέας
Τμήμα της πομπής των θεών στο γάμο του Πηλέα και της Θέτιδας, από τη ζώνη του ώμου του αγγείου François (αττικός μελανόμορφος ελικωτός κρατήρας, 570-565 π.Χ., MuseoArcheologicoEtrusco, Φλωρεντία). Ανάμεσα στις 270 μυθολογικές μορφές του αγγείου, ξεχωρίζει ο Διόνυσος. Εδώ, στραμμένος
Το ανοικτό σμήνος των Πλειάδων
Οι Πλειάδες είναι ένα κοντινό σε μας κι αρκετά χαλαρό ανοικτό σμήνος, περίπου, 500 άστρων στον αστερισμό του Ταύρου. Είναι επίσης γνωστό ως οι Επτά Αδελφές, αν και οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να δουν με γυμνό μάτι μόνο έξι
Tο δέντρο στην ελληνική μυθολογία
H Παρατήρηση των μεταβολών στον φυτικό κόσμο μέσα στον κύκλο των εποχών, και η συμμόρφωσή του σε αυτές, αποτέλεσε για τον πρωτόγονο άνθρωπο θεμελιώδη προϋπόθεση για την επιβίωσή του. Άμεσα εξαρτημένος από τον κύκλο της βλάστησης, στάθηκε με δέος απέναντι
Οι άνεμοι στην ελληνική μυθολογία
Ισχυρές οι πνοές των ανέμων στην Ησιόδεια Θεογονία. Στο έπος αυτό, όπου καταγράφεται η γένεση των θεών και η δημιουργία από αυτούς του κόσμου, οι φυσικές δυνάμεις, όπως οι άνεμοι, δεν είναι παρά προσωποποιημένες θεότητες, γόνοι θεών, που γεννούν κι
Οι Γρύπες στην Μυθολογία
Ο Γρύπας ήταν τέρας της Ελληνικής μυθολογίας. Είχε σώμα λιονταριού ή αλόγου, κεφάλι και φτερά αετού. Επίσης σε μερικές αναπαραστάσεις του φαίνεται πως έχει και ουρά φιδιού. Ο Γρύπας συμβολίζει τον ήλιο, τον ουρανό, το φως της αυγής που γίνεται χρυσαφένιο,
ΕΙΣ ΑΘΗΝΑΝ ΠΟΛΥΜΗΤΙΝ (Ύμνος Πρόκλου)
Κλύθί μευ, αιγιόχοιο Διός τέκος, η γενετήρος πηγής εκπροθορούσα καί ακροτάτης από σειρής: αρσενόθυμε, φέρασπι, μεγασθενές, οβριμοπάτρη, Παλλάς, Τριτογένεια, δορυσσόε, χρυσεοπήληξ, κέκλυθι: δέχνυσο δ’ ύμνον εύφρονι, πότνια, θυμώ, μηδ’ αύτως ανέμοισιν εμόν ποτε μύθον εάσης, η σοφίης πετάσασα θεοστιβέας
ΟΙ ΝΥΜΦΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ
Οι Νύμφες ήταν γυναικείες μορφές θεϊκής καταγωγής, νεαρές στην ηλικία, που ζούσαν μέσα στην άγρια φύση, τριγύριζαν στα βουνά, συνοδεύοντας την Άρτεμη παίζοντας μαζί της. Ήταν όλες τους πανέμορφες, η Άρτεμη όμως ξεχώριζε με τη θωριά της ανάμεσά τους. Τραγουδούσαν και