Οι αμέτρητου βάθους και φαντασίας ψεύτες και η Αγία Μαρκέλλα της Χίου!

ΘΑΥΜΑΤΑ ΓΙΑ ΓΕΛΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΚΛΑΜΑΤΑ
Τα θαύματα που εδώ επικαλείται ο νυν Μητροπολίτης Χίου και που έχει κάθε λόγο να το κάνει είναι τα εξής: «Κάποιος ιερέας απ' την Βολισσό, είδε στον ύπνο του ότι το άρρωστο παιδί του θα γίνει καλά… και το θαύμα έγινε! Κάποιος άλλος ιερέα κι αυτός απ' την Βολισσό την γενέτειρα της Αγίας, είχε κι αυτός παιδί άρρωστο, τότε είδε την αγια στον ύπνο του και όταν ξύπνησε το παιδί ήταν καλά!
Μια άλλη φορά σε μια χιονοθύελλα, οδοιπόροι εγκατέλειψαν μια ανήμπορη και ξυλιασμένη γυναίκα σε ένα παράπηγμα μακριά έξω απ' την Βολισσό. Εννιά μέρες μετά, όταν κατάφεραν να επιστρέψουν, την βρήκαν υγιέστατη γιατί η γυναίκα αυτή είδε καταμεσής στην χιονοθύελλα την Μαρκέλλα να της δίνη (όχι ζεστά ρούχα ή τροφή) αλλά νερό που έτσι κι αλλιώς υπήρχε άφθονο στο χιονισμένο τοπίο γύρω της!
Κάποιο παιδί αντιμετώπιζε πρόβλημα όρασης και πήγε στην Αγια Μαρκέλλα και σταδιακά η όρασή του απεκατεστάθη. Πολλά άτομα με προβλήματα στα πόδια βρίσκουν θεραπεία.  
Μια νεαρή γυναίκα έπεσε και έμεινε κατάκοιτη. Η μητέρα της για 40 μερόνυχτα παρακαλούσε γονατιστή την εικόνα της Μαρκέλλα, πριν η πονόψυχη αγία, αποφασίσει να κάνει το θαύμα της! Έκανε τόσο θόρυβο, ώστε άρχισαν άνθρωποι να προσέρχονται απ' όλο το νησί στο πανηγύρι της άγιας. Το πανηγύρι αυτό έλαβε τέτοιες διαστάσεις που αντικατέστησε την μεγαλοπρεπέστατη πανηγύρι της αγίας όσια Ματρόνας, που γινόταν στην πόλη της Χίου.
Το θαύμα δε που θα έπρεπε να εκνευρίζει κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο, είναι το ακόλουθο: «Ένας Χιώτης στρατιώτης (απ' τους Βροντάδες) υπηρετούσε μαζί με άλλους Χιώτες το 1917 στο Σκρά. Μέσα στην αντάρα και τους καπνούς της μάχης του Σκρά, είδε μια νεαρή κοπέλα να περιφέρεται στον τόπο της μάχης. Ο Χιώτης την παρακάλεσε να φύγει απ' την μάχη για να σωθεί και τότε εκείνη του απάντησε: «είμαι εκείνη που το σπίτι της βρίσκεται στο ακρογιάλι κοντά στον Πλάτανο, Είμαι η Μαρκέλλα, που ήλθα να σώσω τα παιδιά μου. Ενώ γύρω έπεφταν οβίδες μέσα στις φωτιές και τους καπνούς το γλυκό χαμόγελο της Μαρκέλλας έδινε την υπόσχεση πως θα σώσει τα παιδία της τους Χιώτες». Μαρκέλλης της Χιοπολίτιδος σελ. 23  

Εδώ θα ταίριαζε το σκίτσο ενός φαντάρου, που αφήνοντας τους άλλους να τρέχουν στην μάχη αυτός… ονειρεύεται Μαρκέλλες! Δηλαδή, επί το θρησκευτικότερον επιτρέπονται όλοι οι παλιμπαιδισμοί και μπορούμε να λέμε αγιότροπες ανοησίες; Στη μάχη του Σκρά, (14-17/4/1917) έπεσαν σαν σφαχτάρια στο καθήκον 2.800 Έλληνες φαντάροι… πια Μαρκέλλα και κουραφέξαλα… ο άγιος ρατσισμός της Μαρκέλλας, έσωσε στο πολύνεκρο Σκρά… μόνο τους Χιώτες; Και που ήταν η δακρύβρεχτη αγια που ξεπετάχτηκε απ' την θρησκευτική φαντασία κάποιου καλόγερου, όταν στις 30 Μαρτίου του 1822 αποβιβάσθηκαν χιλιάδες Τούρκοι στο νησί και για δεκαπέντε μέρες έσφαζαν, έκαιγαν λεηλατούσαν και κατέστρεφαν ολόκληρη την Χίο;
Στις απερίγραπτες αυτές βαρβαρότητες που συγκλόνισαν ολόκληρη την Ευρώπη, σφάχτηκαν, κρεμάστηκαν και παλουκώθηκαν 25000 Χιώτες. Που ήταν η θαυματουργός Μαρκέλλα όταν σε χιώτικο μοναστήρι (του Αγ. Μηνά) το 1822 κατασφάχτηκαν ανηλεώς μέχρι ενός 3000 κάτοικοι της Χίου απο τους Τούρκους; Όταν άλλοι τόσοι πουλήθηκαν σε σκλαβοπάζαρα… που ήταν τότε η δακρύβρεχτη Χιώτισσα πολιούχος; Το 1850 ένας τρομερός παγετός κατέστρεψε την οικονομία της Χίου. Το 1881 απο τρομακτικό σεισμό, 3500 άνθρωποι έχασαν την ζωή τους. Τίποτε δεν έμεινε όρθιο, ούτε καν οι εκκλησίες της Χίου!
Μετά απ' όλα αυτά, πως σας φαίνονται τα θαυματουργά παραμυθάκια του τύπου: «Μάρτιος του 1942 Γερμανική κατοχή. Ένα πλοίο πέφτει σε θαλασσοταραχή. Μεταξύ Χίου και Μυτιλήνης ένας επιβάτης βλέπει ένα σύννεφο και μέσα στο σύννεφο εναν ναό απ' όπου εξέρχεται η περικαλλής κόρη (η Μαρκέλλα) Με το δεξί της χέρι κάνει σήμα καθησυχασμού. Το θαύμα είχε γίνει. Η θύελλα κόπασε απότομα. Τα ξημερώματα το πλοίο βρισκόταν κοντά στο αγιασμα της Αγίας Μαρκέλλας» Μαρκέλλης της Χιοπολίτιδος σελ. 25
Και συνεχίζει: «Το 1965 μετά τον εσπερινό, όπως μας πληροφορούν οι εφημερίδες της εποχής, άρχισαν να ρέουν σταγόνες αίμα απ' την εικόνα της αγίας… (και εγώ που νόμιζα πως μόνο οι παναγίες δακρύζουν). Οι προσκυνητές ειδοποίησαν τον τότε (συμπτωματικά) παρευρισκόμενο μητροπολίτη Ιεραπόλεος Διόδωρο Καρίβαλη, Χιώτη στην καταγωγή και μετέπειτα Πατριάρχη Ιεροσολύμων, ο οποίος σκούπισε το αίμα (δάκρυα) της αγίας με βαμβάκι (τι συγκινητικό!) αφού προηγουμένως κάλεσε τον διοικητή της χωροφυλακής να το επιβεβαιώσει. Σε λίγο, ένα δεύτερο θαύμα έγινε…» Τώρα γιατί εμένα, όλα αυτά μου θυμίζουν… φαρσοκωμωδία ελληνικού κινηματογράφου, περιμένω εσείς να μου το εξηγήσετε!
Πάντως, τώρα κατάλαβα γιατί πρέπει να προσκαλείται συχνότερα στα προσκυνήματα ο εκάστοτε Πατριάρχης. Μάλιστα ο συγκεκριμένως Πατριάρχης Ιεροσολύμων, υπήρξε εξαιρετικά θαυματουργός! Δεν κατασκεύαζε μόνο το ετήσιο ‘θαύμα' του ‘άγιου' φωτός στην Ιερουσαλήμ, το οποίο ο μεγάλος δάσκαλος του Γένους ο Χιώτης Αδαμάντιος Κοραής αποκάλεσε: «ψευδοκατέβατα φώτα» αλλά όπως αποδεικνύεται, όπου πατούσε το πόδι του αυτός ο Πατριάρχης, τον ακολουθούσαν ματωμένα δάκρια αγίων και ποιος ξέρει ποσά ακόμα θαύματα!

Για να φανεί δε ο βαθμός λατρεία της Μαρκέλλας, σας παραθέτω αποσπάσματα απ' την ακολουθία της: «Ω Μαρκέλλα πανεύημη, ίσταμαι στην σορό των λειψάνων σου μπροστά και φωνάζω, δώρισε και σε μένα την ίαση… ξενίζει τους πάντες το ύδωρ σου, που απο την πέτρα τρέχει, που το σώμα σου δέχθηκε και κάλυψε και τέρατα και σημεία εκτελούνται κατά καιρούς.  Ελάτε οι φιλήκοοι και ακούστε πως η άμωμος νύφη Μαρκέλλα, παρά του ανοσίου πατρός της εν τη νήσο Χίο και στο χωριό Βολισσός αγωνίσθη. Εκεί μέχρι τώρα κόκκινος ο αφρός στην ακτή γίνεται, που δηλώνει το εκχυθέν αίμα της… εκεί που θάνατο βρήκε απ' το πατρικό χέρι που τους μαστούς και την κεφάλι της έκοψε… ώ θαύμα της θαλάσσης οι αφροί κοκκινίζουν… Χαίρε ένδοξο βλαστάρι και προστάτιδα της Χίου, απο πάντων των παθών απάλλαξε τους τιμώντας σε. Χαίρε των νοσούντων καταφυγή και των θλιβομένων απαλλαγή. Χαίρε της νήσου καύχημα και δόξα Μαρκέλλα… Όσοι σε δείνα έχετε περιπέσει, ελάτε στην Μαρκέλλα κραυγάζοντας, λύτρωσε μας γιατί προστρέχουμε με πίστη στην θεια προστασία σου. Εσύ που γιατρεύεις απ' όλους τα πάθη, Μαρκέλλα θεράπευσε το σώμα και την ψυχή όσων με πόθο σε επικαλούνται. Εσύ είσαι το θεϊκό λιμάνι στη Χίο, ας καταφύγουμε λοιπόν στον ναό σου Μαρκέλλα, για να λάβουμε εκεί γαληνή αδιατάραχτη». Αν αυτό δεν είναι λατρεία φαντασμάτων τι είναι;

ΆΓΙΟΙ ή ΦΑΝΤΑΣΙΕΣ ΚΑΛΟΓΕΡΩΝ; 
Τελικά ποιος και κάτω απο ποιες συνθήκες, έγραψε αυτό το ανοσιούργημα υπέρ της θρησκείας, αδιαφορώντας ή και μισώντας φανερά τους Χιώτες; Πρώτος που εμφανίζεται να γράφει την ιστορία αυτή, είναι ο συντάκτης της ακολουθίας, ο μοναχός και κατόπιν άγιος Νικηφόρος ο Χίος, που πέθανε το 1821. Σαν πηγή λένε πως χρησιμοποίησε ένα παλαιότερο καλογερικό υπόμνημα, το οποίο αντέγραψε και διόρθωσε και το οποίο προφανώς… χάθηκε. 

Οι βαλαντωμένοι απ' την σεξουαλική στέρηση δύσμοιροι καλόγεροι, φαίνεται πως άλλον τρόπο ψυχικής εκτόνωσης δεν είχαν, απ' το να φαντάζονται ή να γράφουν επί το θεολογικότερον, σεξουαλικές χριστιανικές νουβέλες. Παρόμοιες ιστορίες με φρικτές σεξουαλικές λεπτομέρειες, έχουμε αναρίθμητες γραμμένες στην εκτεταμένη βιβλιοθήκη του μοναχισμού. Μάλιστα στην ίδια την βάση της πίστης τους, στην Βίβλο, δεν αναφέρεται μόνο το σεξουαλικό ντελίριο του Γιαχβέ για τις φανταστικές ερωμένες του Οολά (Ιερουσαλήμ) και Ολιβά (Σαμάρια… Βλέπε Ιεζακιήλ 23.4-34)αλλά και μια παράξενη επίθεση: «μεσημβρινού δαιμόνιου». Ψαλμός 90.6.
Με τον όρο αυτό, η Βίβλος υπονοεί τις μεσημεριάτικες σεξουαλικές αναστατώσεις που αισθάνονται όσοι έχουν δώσει όρκο αγαμίας, κατά την μεσημεριάτικη σχόλη: «Δαίμονα δε μεσημβρινόν ονομάζει (η Βίβλος) όταν ο νους εκτρέπεται προς φιληδονίαν και η καρδιά προς φιλοσαρκίαν… δεόμεθα του ποιμένος, δια τα μεσημβρινά δαιμόνια». Ωριγένης εις τους Ψαλμούς 90.5.6.5. «Πολλοί δε απο πολλών δαιμόνων συνεσχέθησαν και υπό αλλόκοτων παθών κατελήφθησαν». Κλήμης Ρωμανός «επιδημιών κηρυγμάτων» 8.9.2.3.
Με πρόσχημα την ιερή μυθοπλασία, κάποιος καλόγερος, ώρες ατελείωτες αγκαλιά με τον μεσημεριάτικο δαίμονά του, έπλαθε τις λεπτομέρειες της ποθητής Μαρκέλλα. Αποτέλεσμα:  και τους μισητούς σ' αυτόν Χιώτες κατασπίλωσε και τα “ένσημα” στην μεταθανάτιας αθανασίας του συμπλήρωσε και τους υλικούς και πνευματικούς επεκτατισμούς της αγαπημένης του θρησκείας υπηρέτησε! Αντί λοιπόν να θυμώσουμε και να προσβληθούμε απ' τις γελοίες αυτές γραπτές σεξουαλικές φαντασιώσεις, εμείς ευχαρίστως μετατρέψαμε το μυθιστόρημα του σε προσκυνηματικο τόπο! Είναι λοιπόν, ή δεν είναι το παραμύθι ο υπέρτατος άρχων της ζωής μας;

ΧΙΟΣ Η ΠΑΠΑΔΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΗ ΝΗΣΟΣ
Μετά απο λίγες μέρες παραμονής στο νησί συνειδητοποιήσαμε την κατάσταση του. Τα θρησκευτικά τοπωνυμία στις παραλίες και στα χώρια ήταν που μαρτυρούσαν απο μόνα τους, την ολοκληρωτική θρησκευτική κατάληψη του νησιού.
Προσποιούμενος με επιτυχία τον πιστό, επισκέφτηκα την Μητρόπολη του νησιού, ζητώντας στοιχεία της συνολικής θρησκευτικής παρουσίας στο νησί, που προς μεγάλη μου έκπληξη ευχαρίστως μου έδωσαν! Παραθέτω λοιπόν την συγκλονιστική απόδειξη (απ' τα δικά τους αρχεία) που δείχνουν πέραν πάσης αμφιβολίας την απόλυτη πνευματική και υλική κατοχής του πανέμορφου νησιού, απ' τους δόλιους παπάδες του!
«Ενοριακοί ναοί 109. Παρεκκλήσια 182. Εξωκλήσια 368. Ναοί κοιμητηρίων 1. Ιδιωτικοί ναοί 272. Μοναστηριακοί ναοί 19. Ιεραί Μοναί 20. Ενοριακά κέντρα νεότητας 40. Κατηχητικά 20». Σύνολο: 1031 εκκλησιαστικοί λειτουργικοί χώροι και ιδρύματα! Αν δεχθούμε ως ενδεικτικά μόνο αυτά τα νούμερα, τότε με 50.000 περίπου κάτοικους στο νησί, αναλογεί ένα εκκλησιαστικό κτίσμα-ίδρυμα σε 50 περίπου Χιώτες! Δεν λέγεται λοιπόν χωρίς βάση, ότι η νησιωτική κυρίως Ελλάδα, είναι αφόρητα παπαδοκρατούμενη! 
Αν συνυπολογίσετε το τεράστιο πλήθος των ανθρώπων, που επανδρώνουν και λειτουργούν όλα αυτά τα θρησκευτικά πολυπλόκαμα ιδρύματα, θα καταλάβετε ότι με το θεολογικό προσωπείο, η εκκλησιαστική επιχείρηση Χίου, ελέγχει με τους ανθρώπους της και τα συμφέροντά της κάθε γωνία του νησιού! Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι κάποιος παλαιότερος ισχυρισμός μου, ότι η επιχείρηση που αυτοαποκαλείται «Νέο Ισραήλ», έχει μετατρέψει τον ελληνικό λαό σε υπάλληλους μιας πανέξυπνης μαυροντυμένης φυλής νέο-Λευιτών, που με το πρόσχημα της σωτηριας των ψυχών μας, μας εξουσιάζει θρασύτατα, δεν είναι καθόλου υπερβολή.
Ο ισχυρισμός μου, ότι ένας στους δέκα Έλληνες έχει οικονομικές δοσοληψίες με την οικονομική αυτοκρατορία της θρησκείας, φαίνεται ξεκάθαρα αληθινός εδώ, με τα στα στατιστικά στοιχεία της Χίου. Ένας στους δέκα Έλληνες αναγκάζεται μισθοδοτούμενος να παριστάνει τον ‘Λευίτη', αφού με τον εναν ή τον άλλον τρόπο είναι γέρα δεμένος πάνω στο ολόχρυσο άρμα του ιερατείου, της θρησκευτικής υπερεξουσία των Ελλήνων.
Απ' την εποχή του Μωυσή, εδώ και τρεις χιλιάδες χρόνια, η Ιουδαϊκή θρησκεία δεν έχασε ποτέ της τον έλεγχο πάνω στους Εβραίους, γιατί απλούστατα ένας στους 12 ήταν Λευίτης. Δηλαδή στρατευμένος μισθοφορικός υπηρέτης του ιερατείου. Ο Ιουδαιο-Χριστιανισμός ξεσηκώνοντας την ίδια αυτή Ιουδαϊκή οργάνωση και εφαρμόζει αναλογικά την ίδια αυτή ιερατική εποπτεία, κατακηδεμονεύει τους Έλληνες, ομολογουμένως με εξαιρετική επιτυχία εδώ και 17 αιώνες τώρα. 
Να τι συμβαίνει στην Χίο, που είναι ενδεικτικό για ολόκληρη την Ελλάδα: «Εφημέριοι 84. Εξομολογητές 20. Κατηχητές 48. Εκπαιδευτικοί σύμβουλοι 2. Σε επιτροπή αντιαιρετικού αγώνα 8. Αρχιερατική εποπτεία Χίου (άτομα) 23. Αρχιερατική εποπτεία Κάμπου 15. Αρχιερατική εποπτεία Βροντάδων 14. Αρχιερατική εποπτεία Καρδάμυλων 10. Αρχιερατική εποπτεία Βολισσού 14. Αρχιερατική εποπτεία Κουρουνίων 11. Αρχιερατική εποπτεία Χαλκείου 11. Αρχιερατική εποπτεία Νενητών 12. Αρχιερατική εποπτεία Πύργου 10…
Ποιμαντική μέριμνα Αστυνομικής διεύθυνσης Χίου (!!!) Υπεύθυνος: Πρωτοπρεσβύτερος Οικουμενικού θρόνου Δημήτριος Κ. Γ. Υπηρεσία φυλακών ομάδα 20 ιερέων. Υπηρεσία ασθενών 3. Θρησκευτική υπηρεσία στρατού. Εκκλησιαστικός τύπος. Τυπογραφείο. Σχολή Βυζαντινής και εκκλ. μουσικής. Κατασκήνωση. Βιβλιοθήκη. Φιλόπτωχο ταμείο. Μουσείο εκκλ. τέχνης. Λοιπά εκκλησιαστικά ιδρύματα. Εκκλησιαστική εκπαίδευση. Ένωση Γονέων Χίου με ομιλίες και κατήχηση γονέων Χίου. Πνευματική εστία Χίου. Χριστιανικές Μαθητικές ομάδες, (Χ.Μ.Ο.) Κατασκηνώσεις ‘Θαβώρ'. Ενιαίο εκκλησιαστικό Λύκειο Βορείου Αιγαίου. Πρόεδρος: Ο Μητροπολίτης Χίου κ. Διονύσιος. Το 2002 χειροτονήθηκαν 3 νέοι ιερείς και εγκαινιάσθηκαν 10 νέοι Ναοί»! Τα στοιχεία αυτά είναι παρμένα απ' το: «ημερολόγιο 2003 της Μητρόπολης Χίου, Ψαρών και Οινουσσών».
Αν αυτό δεν λέγεται εκκλησιαστική κατοχή Χίου, πως αλλιώς λέγεται; Ξέρετε οποιαδήποτε άλλη δύναμη, επιχείρηση, εταιρεία, πολιτικό κόμμα ή οτιδήποτε άλλο… που να διαθέτει ανάλογη οργάνωση, χρήμα και ανθρώπινο δυναμικό αυτής της κατηγορίας στην Χίο; Ασφαλώς όχι!

Ιδού η μονή της Αγίας  Μαρκέλλας, χτισμένη στον πανέμορφο αιγιαλό Βολισσού.
Η τοποθεσία όπου βρίσκονται, η μονή, ο ναός οι ξενώνες και τα υπόλοιπα κτίσματα της Αγίας Μαρκέλλας, είναι μια παραδείσια παραλιακή γωνία της Χίου που στο όνομα ενός φανταστικού προσώπου κατασχέθηκε για πάντα απ' τους Χιώτες. Μέτρησα πρόχειρα είκοσι ακόμα αγιασμένες (ουσιαστικά υπό κατάσχεση παράλιες του Νησιού) με ονόματα αγίων όπως: «Άγιος Κωνσταντίνος», «Αγία Ελένη», «Αγια φωτιά», «Αγια δύναμη», κ.λ.π.

ΝΕΑ ΜΟΝΗ ΧΙΟΥ                                 

Να ποιοι κατέχουν την Ελλάδα και ποιοι είναι οι πραγματικοί εξουσιαστές της. Τα κόμματα και οι πολιτικοί έρχονται και παρέρχονται. Αυτοί παραμένουν οι διαχρονικοί, οι πραγματικοί μας αφέντες. Πρόκειται για τους υλικό-πνευματικούς δυνάστες των Ελλήνων, που ενώ ζουν στον αφρό της οικονομικής δύναμης… καλοπληρώνονται και απο το Ελληνικό δημόσιο.

Στη Βιβλιοθήκη Κοραή
Με βαριά καρδιά παρουσίασα μέρος των σκέψεών μου στον διευθυντή της Βιβλιοθήκης του Κοραή, προς τον οποίο θα στείλω προσωπικά το παρόν άρθρο για να αρχειοθετηθεί στην βιβλιοθήκη. Και στον οποίο, με ανεπίτρεπτη ένταση έβαλα κυριολεκτικά της φωνές! Και φυσικά (μετά από τόσα χρόνια, μπορώ να αποκαλύψω) τόσο εγώ όσο και ο συνοδός μου ο Χιώτης Μιχάλης Χαραλαμπάκης μείναμε άναυδοι, όχι μόνο επειδή υπέμενε στωικά τις επιθέσεις μου, αλλά επειδή στο τέλος μας εκμυστηρεύτηκε, πως τα δικά του χέρια είναι εντελώς δεμένα (καταλαβαίνετε από ποιους) και περιμένει μόνο από ελευθέρους αγωνιστές συγγραφείς σαν και μας, να ξεσκεπάσουμε τις αθλιότητες των παπάδων στο νησί του!
Στην βιβλιοθήκη μάλιστα του Κοραή, είδαμε να εκτίθενται πετρώματα της Ακτής Μαρκέλλα, με την επεξηγηματική και αποκαλυπτική επιγραφή: Οξυανθρακούχος Ψευδάργυρος και Οξείδια σιδήρου. Μάλιστα στο αγιολόγιο της βιβλιοθήκης βρήκαμε το όνομα της Μαρκέλλας όπου αποφεύγεται συστηματικά η αναφορά στο οικογενειακό της όνομα και η ίδια η ιστορίας της παραμένει εντελώς μετέωρη.
ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΑΓΙΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ ΟΛΑ ΟΣΑ ΕΔΩ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΑΜΕ ΠΕΡΙ ΚΑΛΟΓΕΡΙΚΗΣ ΜΥΘΟΠΛΑΣΙΑΣ: «ΜΑΡΚΕΛΛΑ Η ΟΣΙΑ: ΆΓΝΩΣΤΟΣ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΤΗΣ ΑΚΜΗΣ ΤΗΣ ΟΣΙΑΣ. ΣΤΟ ΣΩΖΟΜΕΝΟ ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΠΕΡΙ ΑΥΤΗΣ ΛΕΓΕΤΑΙ ΟΤΙ «ΑΠΟ ΤΟΥ ΜΗ ΕΜΦΕΡΕΣΘΑΙ ΕΙΣ ΑΥΤΗΝ ΜΗΤΕ ΚΑΝΟΝΑ ΜΗΤΕ ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΔΟΚΕΙ», ΑΛΛ' ΕΓΕΝΕΤΟ ΓΝΩΣΤΗ ΕΚ ΤΟΥ ΟΤΙ ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΗΣ ΝΗΣΟΥ ΧΙΟΥ ΑΠΟ ΠΟΛΛΩΝ ΕΤΩΝ ΕΙΧΟΝ ΝΑΟΝ ΕΠ' ΟΝΟΜΑΤΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ, Η ΟΠΟΙΑ ΠΟΛΛΑ ΕΤΕΛΕΙ ΘΑΥΜΑΤΑ. ΤΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΤΗΣ ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΣΤΟ ΛΕΙΜΩΝΑΡΙΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΑ ΝΕΟΤΕΡΩΝ ΧΡΟΝΩΝ, ΚΑΙ ΘΕΛΕΙ ΑΥΤΗΝ ΧΙΟΠΟΛΙΤΙΔΑ, ΑΛΛΑ ΠΕΡΙ ΤΟΥΤΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΡΧΑΙΕΣ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ. Η ΕΙΣ ΑΥΤΗΝ ΑΝΑΦΕΡΟΜΕΝΗ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΠΟΙΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΧΙΟΥ, ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΔΕ ΕΙΣ ΤΟ ΝΕΟΤΕΡΟ ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ, ΠΟΥΘΕΝΑ ΔΕ ΔΕΝ ΕΥΡΕΘΕΙ ΛΕΙΨΑΝΟ ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΗΣ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑΣ ΑΥΤΗΣ.
ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΗΣ ΧΙΟΥ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΟΣΙΑΣ, ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΑΦΗΓΟΥΝΤΑΙ ΒΕΒΑΙΩΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ, ΟΤΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ ΟΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΧΑΛΙΚΙΑ ΓΕΜΑΤΑ ΠΗΓΜΕΝΟ ΑΙΜΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΞΥΝΟΝΤΑΣ ΒΑΖΟΥΝ ΣΕ ΑΓΓΕΙΑ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΠΑΣΗΣ ΝΟΣΟΥ»
ΠΕΡΙ ΜΑΡΚΕΛΛΑΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟ ΕΞΗΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΔΙΣΤΙΧΟ:
«ΚΑΝ ΑΓΝΟΟΥΜΕ ΠΑΝΤΕΣ ΗΜΕΙΣ, ΜΑΡΚΕΛΛΑ,
ΑΘΛΗΣΕΩΣ ΣΗΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΟΙΔΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟΝ»
Αλλ' ενώ ο το δίστιχο γράψας αγνοεί τον τρόπο της αθλήσεως (θανάτου) αυτής, ο νεότερος αυτής υπομνηματογράφος Νικηφόρος (να λοιπόν ο φαντασιόπληκτος καλόγερος!) λέγει ότι αυτή εφονεύθη υπό του πατρός της διότι ηρνείτο να υποκύψει εις τας ασελγείας αυτού επιθυμίας» Σωφρόνιου Ευστρατιάδου «Αγιολόγιο της ορθοδόξου εκκλησίας» σελ 297-298.    
Στην βιβλιοθήκη Κοραή, κατέθεσα το τελευταίο μου βιβλίο «Θαύμα ή απατή το αγιον φως της Ιερουσαλήμ» και μαζί με εκλεκτούς φίλους, γραφτήκαμε στον σύλλογο φίλων της βιβλιοθήκης Κοραή. Όσοι απο σας επιθυμείτε το ίδιο μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το E-mail: [email protected] Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από κακόβουλη χρήση. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε την Javascript για να τη δείτε.

ΜΑΡΚΕΛΛΑ: ΜΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΣΕΙΡΗΝΑ
Κατά τον ελληνικό μύθο που πρωτοεμφανίζεται στον Όμηρο, (Μ 158-202) οι Σειρήνες ήταν καλλίφωνες γυναίκες καθήμενες σε ακτές και θαλάσσια περάσματα, που τραγουδούσαν τόσο μελωδικά, ώστε το ακαταμάχητο τραγούδι τους, στους διερχόμενους απ' τον πορθμό ναυτικούς, δημιουργούσε τέτοια ακατάσχετη επιθυμία, που τους ανάγκαζε να ριχτούν στην θάλασσα για να φτάσουν κοντά τους. Όσοι ναυτικοί επιζούσαν απ' την θάλασσα, παρέμεναν στην ερημική ακτή μέχρι θανάτου, ακούγοντας μαγεμένοι τις μελωδικές υποσχέσεις αιώνιας ευδαιμονίας των σειρηνών. Οι σειρήνες ήταν πανώριες γυναίκες… αλλά μόνο μέχρι το στήθος! «είχαν ανθρώπινο κεφάλι και συχνά γυναικεία στήθη και χέρια». Κ. Κερένευ Ελλ. Μυθολογία σελ 67. Κάτι που μας θυμίζει έντονα την μυθική Μαρκέλλα!
Κάτω απ' το στήθος η σειρήνα ήταν όρνιο. Κατά την ελληνική μυθολογία, οι σειρήνες ήταν πολλές και τα ονόματα τους μαρτυρούσαν τον τρόπο του απατηλού μηνύματος, με το οποίο καθήλωναν τα θύματά τους. Απ' τα πλέον μηνυματικά ονόματα ήταν: «Θελξινόη» (αυτή που εξαπατά τον νου ή σαγηνεύτρα), «Πεισινόη» (γοητεύτρα), «Θελξιόπη» (θελκτική), «Παρθενόπη» (παρθενική). Αλλού διαβάζουμε: «Παρθενόπη λέγεται δια το μικράς παρθένου έχει φωνήν ή δια το ομοιούσθαι (μεταμορφώνεται σε) παρθένω». Σχόλια στον Λυκόφρονα 174.3.
Μητέρα των σειρηνών ήταν η «Στερόπη» δηλαδή η «στέρηση»!!!  Το εκπληκτικό με τον ελληνικό μύθο είναι, ότι παντού έχει κρυμμένες διδακτικές προεκτάσεις. Πράγματι οποίος διαβάσει προσεκτικά το κείμενο στην Οδύσσεια Χ 175 και 192, θα δει ότι: «σειρήν δε πλεκτή» ονόμαζαν το πλεκτό σκοινί, με το οποίο έδεσαν τον Οδυσσέα! Απο τότε λοιπόν και μέχρι σήμερα, οι πραγματικές ‘Σειρήνες', ήταν όλα εκείνα τα γέρα στριφτά πνευματικά σχοινιά, που ακινητοποιούσαν τους αφελείς!
Ο Σουΐδας μας πληροφορεί ότι κατά μια μυθολογική εκδοχή οι Σειρήνες κατοικούσαν στην Νήσο «Ανθεμούσα» (ανθόσπαρτη). Ο Αριστοτέλης μας εξηγεί ότι: «η επιφανής νήσος Σάμος, πρότερον Ανθεμούσσα εκλήθη». Βλ επίσης Σχολ στον Απολλώνιο Ρόδιο 193.2
Γύρισε λοιπόν ο βαρύς τροχός της ιστορίας και κοντά στον αρχαίο τόπο καταγωγής τους, (Σάμος) γεννήθηκε ξανά μια σειρήνα ακόμα, με το όνομα Μαρκέλλα, που πράγματι κατά τα μυθολογούμενα, των καλογέρων αυτή την φορά, μέχρι τα στήθια ήταν λαχταριστή παρθένα, αλλ' απο κει και κάτω πετρωμένη αγία. Τα σαγηνευτικά τραγούδια της, τα πνευματικά δηλαδή σκοινιά, αυτής της σύγχρονης σειρήνας, τα ψέλνουν οι υπηρέτες του μύθου της, σε παραλιακό ναό, αλλά και δίπλα ακριβώς στο κύμα όπως αρμόζει σε μια σειρήνα.
Η αντιστοίχιση είναι όντως εκπληκτική. Η Μαρκέλλα, μια σύγχρονη «Παρθενόπη» με μητέρα την σεξουαλική στέρηση κάποιου καλόγερου, κυνηγημένη σαν αντικείμενο πόθου απ' τον ίδιο της τον πατέρα, με τα απερίγραπτα όσο και φανταστικά σεξουαλικά της πάθη, θέλγει και καθηλώνει ισόβια πάσης φύσεως ψυχοσωματικούς ναυαγούς της ζωής!

Εικόνα: σεξουαλική συνεύρεση κοιμωμένου βοσκού και σειρήνας

Ο αρχαιοελληνικός διδακτικός μύθος προειδοποιούσε για την αποφυγή των σειρηνών. Με την εικονοπλαστική του χάρη και την προσεκτική ονοματοδοσία του, προειδοποιούσε για τον κίνδυνο της υπερβολικής στέρησης και εξ' αυτής τον κίνδυνο της εσφαλμένης εκτίμησης του ωραίου. Ο μύθος μας διαβεβαιώνει, ότι το ωραίο και το θελκτικό, ήταν και παραμένει όπλο θανάτου στα χέρια του δόλου.
Οι σειρήνες ήταν θελκτικές γυναίκες, αλλά μόνο μέχρι τους μαστούς. Πράγμα που μας προειδοποιεί να ελέγχουμε ολόκληρη την ιστορία και κυρίως την κατάληξη της κάθε υπόσχεσης, πριν ακουμπήσουμε πάνω της τις ελπίδες μιας ζωής! Σε ολόκληρο το παγκόσμιο σκηνικό οι θρησκευτικές υποσχέσεις, λίγο έως πολύ, χρησιμοποιούνται σαν παγιδοποιό υλικό και θελκτική βιτρίνα, πίσω της όμως ελλοχεύουν τα αρπακτικά ιερατεία, που ουσιαστικά αποτελούν τον χειρότερο και τον πλέον επίμονο εχθρό του πολιτισμού! Με το απατηλό υποσχεσιακό τους ‘τραγούδι', οι θρησκείες επιδιώκουν και συχνά κατορθώνουν την ισόβια εξαπάτησή μας και την δια βίου υποδούλωσή μας!
Κατά τον διδακτικό αρχαιοελληνικό μύθο, μόνο σε δυο περιπτώσεις υπήρξε διαφυγή απ' το υπέροχο αλλά και θανατηφόρο άσμα των σειρηνών. Η μια περίπτωση είναι η  γνωστή διαφυγή του πανούργου ομηρικού Οδυσσέα. Ο αλύγιστος ήρωας απέφυγε το πλανερό τραγούδι των σειρηνών και τις καυτές υποσχέσεις τους για ισόβιες ηδονές αλλά και ασυνήθιστες γνώσεις, (Οδύσσεια Μ 188) δεμένος γερά πάνω στο κατάρτι του καραβιού του, δηλαδή προσκολλημένος γέρα στον σκοπό της επιστροφής του στην ‘πατρίδα', ενώ ταυτόχρονα βούλωσε τ' αυτιά των συντρόφων του με κερί και τους άφησε να κωπηλατούν μακριά απ' τον κίνδυνο! Μάλιστα κατά μιαν εκδοχή που διέσωσε ο φιλόσοφος Ευστάθιος: «παραπλεύσαντος του Οδυσσέως και μη θελχθέντος, νικηθείσαι κατέρριψαν (οι σειρήνες) εαυτάς εις την θάλασσαν και απεπνίγησαν κατ' άλλην εκδοχήν, αυτές αλλού εξεβράσθησαν». Σχολ στον Παυσανία τον περιηγητή 358.4.
Η δεύτερη ανάλογη περίπτωση, όπου οι Σειρήνες ηττώνται και αυτοκτονούν, είναι αρχαιότερη του τρωικού Οδυσσέα και είναι αυτή των Αργοναυτών. Όταν η Αργώ περνούσε απ' την ακτή των Σειρηνών, ο αξεπέραστο τραγουδιστή και κιθαρωδός Ορφέας, αντιτραγούδησε τόσο δυνατά και μελωδικά στο τραγούδι τους, που αυτές έσκασαν απ' το κακό τους που ρίχτηκαν και πνίγηκαν στην θάλασσα!

ΑΡΧΗΓΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ… ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ και όχι η Νοημοσύνη
Η εύκολη εκμετάλλευση του θρησκευτικού συναισθήματος, στηρίζεται στο γεγονός ότι οι άνθρωποι συγχέουν την πηγαία αγνή φιλοθεΐα, με την θρησκευτικότητα. Έχω ξαναπεί, ότι οι άνθρωποι παράγουν φιλοθεΐα με τον φυσικό τρόπο που τα δένδρα παράγουν τους καρπούς τους. Φιλόθεοι είναι όλοι οι άνθρωποι που εκτιμούν το δώρο της ζωής, πάνω στον απίστευτα αξιοθαύμαστο αυτόν πλανήτη. Θρησκεία όμως είναι το εμπορικό μαγαζί κάποιου ιερατείου, όπου η φιλοθεΐα καταλήγει, αναζητώντας ανταλλάγματα. Είμαι φιλόθεος… φαίνεται να δηλώνει ο μέσος άνθρωπος και μαζί του όλοι οι λαοί… κερδίζω κάτι απ' αυτό; Φυσικά τα πανέξυπνα ιερατεία, δεν άργησαν να καταλάβουν πως μπορούν να ανταλλάξουν απλές υποσχέσεις με ισόβια αφοσίωση… Έτσι γεννήθηκαν οι θρησκείες που με τελετουργικούς, μαγικούς και συχνά κωμικούς τρόπους, ικανοποιούν την λαϊκή φιλοθεΐα.
Οι φιλόθεοι άνθρωποι νομίζουν ότι ήταν πάντοτε και φιλόθρησκοι. Κανείς δεν τους εξήγησε, πως φιλόθρησκος είναι ο εξαπατημένος φιλόθεος.
Οι θρησκείες είναι το διεθνές εμπόριο της φιλοθεΐας και οι ναοί τα αναρίθμητα υποκαταστήματά τους. Με χίλιους τρόπους επιδιώκουν την μετατροπή του φιλόθεου σε φιλόθρησκου και με τον καιρό τον μεταβάλουν σε πωρωμένο φρουρό της θρησκείας. Όσο οι άνθρωποι εθίζονται στις υπόσχεση και σύρονται ευχαρίστως πίσω απ' τους θεολογικούς μύθους, τόσο τα ιερατεία θα παράγουν μύθους θεραπείας, θα κατασκευάζουν θαύματα εν ψυχρώ (όπως συμβαίνει κατ' έτος με το άγιο φως της Ιερουσαλήμ) και προπάντων θα προσφέρουν μια απίστευτη ποικιλία υποσχέσεων!
Στο σύνολο τους, οι θρησκείες αποτελούν την διαχρονικότερη επιχειρήση παραγωγής και διακίνησης ψευδών υποσχέσεων, για επίγεια πνευματική ευημερία, αλλά και εξασφαλισμένη αιώνια μεταθανάτια ζωή! Οι θρησκείες είναι αρχαίες πολυεθνικές επιχειρήσεις παραγωγής και εμπορίας ψευδαισθήσεων.
Ναι, ακούγεται τρελό αποκρουστικό και άκρως απογοητευτικό,  εν τούτοις φαίνεται πως είναι πέρα για πέρα αληθινό: κυρίαρχη δύναμη διαμόρφωσης της παγκόσμιας ιστορίας ήταν και παραμένει το παραμύθι! Διαχρονικά οι παραμυθοπλάστες υπήρξαν τα πλέον καταξιωμένα μέλη των ανθρώπινων κοινωνιών!
Απ' την χαραυγή της ανθρώπινης πνευματικότητας, οι (παρα)μυθοπλασίες αποτέλεσαν γενικευμένο παγκόσμιο φαινόμενο και οι μύθοι ήταν η κυρίαρχη πνευματική παραγωγή των λαών! Σημαντικά ιστορικά γεγονότα της εποχής τους, καλύφθηκαν απο αλλεπάλληλα πέπλα υπερβολών και περίπλοκες ιστορίες γεννήθηκαν απο απλές λέξεις, που ενεργοποίησαν την φαντασία των ευφάνταστων παραμυθάδων. Υπήρξε δε τόσο γενικευμένη αυτή η φαντασιογενής πνευματικότητα της ανθρωπότητας, που αυτόματα συμπεραίνουμε ότι η μυθοπλασία, αποτελεί χαρακτηριστικό στάδιο της νεογέννητης ανθρώπινης νοημοσύνης.
Μπορούμε λοιπόν να υποθέσουμε, ότι η ανθρώπινη νοημοσύνη γεννήθηκε ταυτόχρονα με την εγκεφαλική ικανότητα του ανθρώπου να απομνημονεύει και να διαχειρίζεται ένα μεγάλο αριθμό εικόνων, απ' τις οποίες προέκυψε ένα λειτουργικό αρχείο αντανακλαστικών επιλογών, που εξυπηρετούσαν μια διευρυμένη ποικιλία αντιδράσεων, σε σχέση με τα υπόλοιπα ζώα, που συγκριτικά, παρέμειναν σε υποτυπώδη ρυθμό απομνημόνευσης εικόνων.
Για αμέτρητες χιλιετίες, διαχειριζόμενος το πλούσιο αυτό αρχείο μνήμης, εικόνων και ερεθισμάτων, ανέπτυξε την συνδυαστική φαντασία, τους συνειρμικούς μηχανισμούς και στην συνέχεια με την κατηγοριοποίηση των εμπειριών, δημιούργησε εναν πετυχημένο κώδικα επιβίωσης και διαβίωσης.
Αργότερα με την ανάπτυξη της ομιλίας και στην συνεχεία της γραφής, ο άνθρωπος χρησιμοποίησε αρχικά εικόνες (σκίτσα) για λέξεις και φυσικά οι λέξεις γέννησαν στην συνεχεία καινούργιες εικόνες. Το αρχείο μεγάλωσε και ο άνθρωπος με την νεογέννητη νοημοσύνη του κατάφερε να γίνει ακριβέστερος σε περιγραφές και επιλογές, που αφορούσαν τις καθημερινές υλικές του ανάγκες επιβίωσης. Όταν αργότερα προσπάθησε να απαντήσει σε πιο αφηρημένα θέματα, όπως η καταγωγή και προορισμός της ζωής, και να βρει την αιτία των φυσικών φαινομένων, μη έχοντας την δυνατότητα της αναζήτησης γνώσεων, χρησιμοποίησε τις υπάρχουσες εικόνες της ζωής και αντί απαντήσεων, κατασκεύασε ένα φανταστικό κόσμο, όπου βασίλευε η υπερβολή, ο φόβος και η ελπίδα!
Για χιλιάδες χρόνια λοιπόν, η φαντασιογενής εικονο-διαχειριστική νοημοσύνη μας ήταν ότι καλύτερο διέθετε η ανθρωπότητα… μέχρι που κάποτε οι μεσογειακοί προγονοί της ανθρωπότητας, οι Έλληνες, ανακάλυψαν τις αρχές της αναλυτικής σκέψης και περιόρισαν την παγκόσμια πλημμύρα της λατρείας του μύθου που εν τω μεταξύ είχε ριζώσει βαθιά στην ψυχή της ανθρωπότητας.
Σήμερα, παρά την ψευδαίσθηση της προόδου, λόγω τεχνολογίας, εξακολουθούμε να κολυμπάμε σαν τα χρυσόψαρα στον παγκόσμιο Ωκεανό του μύθου, που μόνοι μας δημιουργήσαμε. Στο παρελθόν είχαμε περιθώρια αδιαφορίας και ανέμελου μυθο-καταναλωτισμού. Σήμερα τα περιθώρια αυτά εξανεμίσθηκαν και υπάρχει επείγουσα ανάγκη σοφής διαχείρισης των πηγών και των κύκλων της ζωής του θαυμαστού πλανήτη που μας φιλοξενεί. Οι θρησκείες, έχοντας χάσει κάθε αίσθηση ευθύνης (αν είχαν ποτέ) σαν τεράστιες κοινωνικές βδέλλες, απομυζούν την προσοχή και την περιουσία των λαών. Τα βλακώδη ιερατεία τους, δεν βλέπουν και ούτε πρόκειται να δουν, ότι τυφλώνοντας με τα λαμπερά παραμύθια τους λαούς, προετοιμάζουν μαζί με τον δικό μας και τον δικό τους σίγουρο αφανισμό! 
Βεβαια πρέπει με κάθε έμφαση και ειλικρίνεια να διευκρινίσουμε ότι, το πρόβλημα δεν το δημιουργούν οι άνθρωποι που θρησκεύονται με μέτρο και ηθική. Το πρόβλημα το δημιουργούν οι οικονομικοί και οι εδαφικοί επεκτατισμοί των θρησκειών, η εμπορευματοποίηση της ελπίδας και οι αθλιότητες της θεοκαπηλίας των ιερατείων. Η μετριοπαθής θρησκευτική παραμυθία δεν είναι αντίπαλος, είναι προστατευόμενο φυσιολογικό δικαίωμα και επιλογή. Το πρόβλημα αρχίζει απ' την στιγμή που το ιερατείο μετατρέπει την θρησκεία σε βιομηχανία ονείρων, κρατικοποιεί την θρησκεία και θρησκοκρατεί την παιδεία. Αυτά είναι φαινόμενα σοβαρής παρακμής ενός λαού και εμείς οι Έλληνες, δυστυχώς διαπρέπουμε και στα τρία!
Τι μπορεί λοιπόν να γίνει, για να επιβραδύνουμε τους παντοειδείς επεκτατισμούς της θρησκείας; Αν το συμπέρασμα είναι σωστό, ότι ισχυρότατος αντίπαλος του δολίου μύθου είναι η απομυθοποίηση, τότε, χωρίς δεύτερη σκέψη προτείνω, όλοι οι πνευματικά ανήσυχοι άνθρωποι, να δημιουργήσουμε άτυπα, τον «ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΣΚΕΠΤΙΚΙΣΤΩΝ ΑΠΟΜΥΘΟΠΟΙΗΤΩΝ», στον οποίο θα μπορούν να συμμετάσχουν καταθέτοντας την γνώμη τους, όλοι οι αξιοπρεπείς άνθρωποι απο κάθε ιδεολογία, θρησκεία και παράταξη που σιχαίνονται τη θρησκευτική εκμετάλλευση και τον δόλο. Ο μόνος τρόπος να συμμαζέψει τις αθλιότητές της μια θρησκεία, είναι να δεχθεί μαζικά χτυπήματα θαρραλέας λογικής κριτικής, απ τον ίδιο τον λαό που νομίζει ότι κατεξουσιάζει. Δεν βλέπω άλλον τρόπο από την μαζική μεθοδευμένη απομυθοποίηση για να ανακόψουμε την θρησκευτική δεισιδαιμονία, τον κρατισμό, και την πλήρη κατάληψη της παιδείας. Προσφέρω λοιπόν το διαδικτυακό μου τόπο στο www.greatlie.com ως δημόσιο βήμα, για την καταγγελία τέτοιων αθλιοτήτων! Όποιος λοιπόν διαθέτει απομυθοποιητικό υλικό, απ' οποιοδήποτε μέρος της Ελλάδος, η θέλει να καταγγείλει οποιαδήποτε θρησκευτικής πλεκτάνη, ‘θαύμα' ή αθλιότητα, παρακαλώ να στείλουν τα στοιχεία που διαθέτουν στο δικτυακό μου τόπο ή στα γραφεία του περιοδικού ΙΧΩΡ.
Στόχος αυτής της προσπάθειας είναι να  καταγραφούν καταγγελίες εκατοντάδων απλών ανθρώπων και οι πολύτιμες κρίσεις των ειδικών σε κάθε επιστημονικό τομέα. Και η πλέον ελάχιστη κινητοποίηση σ' αυτή την κατεύθυνση, μαζί με την επιτόπια έρευνα σε τόπους ‘θαυμάτων', απ' όλους τους επίδοξους απομυθοποιητές, θα μπορούσε να συγκεντρώσει τεράστιο αποκαλυπτικό υλικό, που θα δημιουργούσε μια ιστορικών διαστάσεων, διαχρονική, πανελλήνια, καταγγελία κατά της θρησκευτικής θεουργίας. Με το απομυθοποιητικό μου, όπως τελικά εξελίχθηκε, ταξίδι στην Χίο, αλλά και το υπόλοιπο ανάλογο συγγραφικό μου έργο, σας έδειξα νομίζω, πως περίπου ενεργεί ένας μεθοδικός απομυθοποιητής. Πηγαίνει οπωσδήποτε στον τόπο του ‘εγκλήματος' και χωρίς να προκαλεί κανέναν, συλλέγει προσεκτικά στοιχεία. Ακόμα και ο τελευταίος μπορεί να υποθέσει, πόσο ανασχετικό της θρησκευτικής ασυδοσίας θα μπορούσε να αποδειχθεί κάτι τέτοιο!
Με τέτοιο υλικό που για χρόνια θα συγκεντρώνεται, θα συμφωνήσετε μαζί μου, ότι χωρίς ιδιαίτερο κόπο, ο «πανελλήνιος σύνδεσμος Σκεπτικιστών», θα αφήσει πίσω του όχι μόνο εναν μηχανισμό έλεγχου και επιστημονικής επιτήρησης της θρησκευτικής αθλιότητας, αλλά θα δημιουργήσει εναν κύμα αποκαλύψεων και εναν απομυθοποιητικό θόρυβο τέτοιον, που θα αναγκάσει το θρησκευτικό θηρίο, να σκεφτεί δυο φορές πριν κατασκευάσει νέες θεολογικές απάτες και να ορίσει νέο αξιοπρεπές μέτρο και όριο στις παλαιότερες!

Και μόνο η αναγγελία της ίδρυσης της άτυπης αυτής πανελλαδικής απομυθοποιητικής ομάδας, θα σπείρει τον πανικό στους επίδοξους εκμεταλλευτές της θρησκευτικής ευπιστίας και τους δολίους κατασκευαστές θαυμάτων, διότι, απλούστατα θα καταλάβουν, ότι ο καιρός της εύκολης εκμετάλλευσης έληξε και πως οποιοσδήποτε αξιοπρεπής άνθρωπος, εφεξής θα έχει κάπου να καταγγείλει τις θρησκευτικές αθλιότητες, ακόμα και της δικής του παράταξης που δεν μπορεί πλέον να ανεχθεί.
Η θρησκεία, αιώνες τώρα ανενόχλητη, απέκτησε ένα κακόσχημο πληθωρικό κορμί γεμάτο μώμους απροκάλυπτης φιλαργυρίας, φιληδονίας, εξουσιομανίας, και μυθομανίας. Το ασυμμάζευτο κορμί της, βρίσκεται νωχελικά ξαπλωμένο πάνω στους Έλληνες απ' άκρου έως άκρου της Ελλάδος και πολύ πέραν αυτής. Όμως δυστυχώς γι' αυτήν, μέσα στους Έλληνες που θεωρούσε αφανισμένους, ξυπνάει και πάλι ο Οδυσσέας και ο Ορφέας. Ο ένας με τον δυναμισμό του πάει κοντά και ακούει (σήμερα καταγράφει) όσα λένε οι σειρήνες! Ο άλλος, ο Ορφέας, απαντάει τραγουδώντας τόσο γλυκά και δυνατά, το δικό του ελληνικό τραγούδι, που ξυπνάει στους Έλληνες την νοσταλγία για τον δικό τους πολιτισμένο τρόπο ζωής, με αρχηγό όχι τον μύθο αλλά την ελεύθερη αμφισβήτηση, τον αιτιοκρατικό, λόγιο, αναλυτικό και προ πάντων απομυθοποιητικό τρόπο ζωής. Όσο οι Έλληνες θα ενεργούν οδυσσειακά, τόσο οι Σειρήνες της ψευτιάς και των φαντασιώσεων και οι έμποροι της αναπόδεικτης μεταθανάτιας ελπίδας θα νιώθουν τους κραδασμούς του έλεγχου και της απόρριψης, στον ιουδαιογενή τους θρόνο.
Με τον ορφικό και τον οδυσσειακό τρόπο, όχι μόνο θα αποφύγουμε τις αρχαίες και σύγχρονες θρησκευτικές σειρήνες, αλλά ο ρασοφορεμένο στρατός κατοχής των ελλήνων, βλέποντας να ‘ρχεται κατ' ευθείαν επάνω στα ψεύτικα θαύματά τους, ένας ολόκληρος οδυσσειακός στρατός απομυθοποιητών, θα εγκαταλείψουν υποχρεωτικά κάθε ιδέα επεκτατισμού και θα αποφασίσουν, ή να συνετισθούν υπηρετώντας τίμιες αξίες και αληθινά θεϊκούς, δηλαδή πλανητικούς στόχους, ή απομυθοποιημένοι να πέσουν σαν τις σειρήνες στην θάλασσα της αδρανείας και της ανυποληψίας.     
Κάποτε η θρησκεία γκρέμισε σωρηδόν τα περικαλλή αρχιτεκτονήματα των αρχαίων Ελλήνων, έκαιγε βιβλιοθήκες και εξόριζε φιλοσόφους. Σήμερα εμείς δεν κάνουμε τίποτε απ' όλες αυτές τις βαρβαρότητες, απλά τους απομυθοποιούμε, κάτι που είναι απαραίτητο αληθινό και αιώνιο! Αρχαίοι και νέοι μύθοι μας έζωσαν ασφυκτικά. Η απομυθοποίηση δεν είναι απλώς δικαίωμα, αλλά επείγουσα υποχρέωση όλων των αξιοπρεπών ανθρώπων που θέλουν να διαφυλάξουν το σπίτι, τη γη και την αξιοπρέπειά τους!
Κάποιοι σωστά λένε ότι ο 20ος ήταν ο αιώνας της φυσικής και της αστρονομίας. Ο 21ος αιώνας αναμένεται να είναι ο αιώνας της Βιολογίας… εμείς επιμένουμε πως πριν απ' όλα τ' άλλα, ο 21ος  αιώνας επιβάλλεται να γίνει ο αιώνας των απομυθοποιήσεων!
Αν ο καθένας απο σας ενεργοποιήσει την περιέργεια του και επισκεφθεί τις μικρές ή μεγάλες αθλιότητες στον ίδιο του τον τόπο… τότε προοδευτικά θα μεταβληθεί σε εναν μικρό ή μεγάλο απομυθοποιητή και θα προσφέρει ανεκτίμητες υπηρεσίες στον πολιτισμό την ανθρωπότητα και τελικά ίσως συμβάλει τα μέγιστα στην διάσωση του μητρικού μας πανέμορφου και ολόδροσου πλανήτη. 

Μ. Καλόπουλος

Αποκτήστε τα βιβλία του Μ. Καλόπουλου επί αντικαταβολή στο τηλ: 2310/770100
Γνώμη αναγνώστου: «Μια απολαυστική ξενάγηση στα στημένα “θαύματα” των μεγάλων προφητών της Βίβλου, που  θα σας ενθουσιάσει με την απομυθοποιητική της σαφήνεια. Μια πρωτότυπη μελέτη που θα αποτελέσει σταθμό στις αναζητήσεις σας». A.M.