«Ιερόν είναι το ζώον (γλαύκα) της Αθηνάς». Diodorus Siculus Hist. Bibliotheca 20.11.5.1. Η «γλαύκα» (κουκουβάγια), δεν είναι τυχαία το σύμβολο της σοφής πολεμικής θεάς Αθηνάς. Η εκπληκτική αυτή μυθολογική σύνδεση της νικηφόρου Αθηνάς και της γλαύκας, είναι άκρως εκπληκτική, μιας και ουσιαστικά είναι η αρχαιότερη σύλληψη – παραπομπή στη σημερινή «τεχνολογία Stealth»!
Αθηνά Γλαυκώπις, με την γλαύκα στην περικεφαλαία της και το «πύρινο βλέμμα»!
Πράγματι η γλαύκα, το κυριότερο σύμβολο της θεάς, έχοντας εκπληκτική περισκοπική και νυχτερινή όραση, αλλά και αθόρυβη πτήση, παραπέμπει σε προωθημένο επιθετικό οπλικό σύστημα!
Σημερινές μελέτες της γλαύκας αποδεικνύουν, πόσο εμπράγματη είναι η πολλαπλή υπεροχή της. Τα φτερά της είναι εντελώς διαφορετικά των άλλων πτηνών, «πετά δε τόσο αθόρυβα που ούτε η ίδια δεν ακούει το πέταγμά της! Το θύμα της θα νιώσει πρώτα τα νύχια στην πλάτη του, προτού ακούσει οτιδήποτε»!
Μπορείτε να απολαύσετε ένα εκπληκτικό πείραμα, για την απολύτως αθόρυβη πτήση της ΕΔΩ:
Γι' αυτό και για την Αθηνά βρίσκουμε γραμμένο: «Αθρηνάν αυτήν αποκάλεσαν. Αθρείν δε σημαίνει το περισκοπείν και μετ' επιτάσεως οράν». Lucius Annaeus Cornutus Ph 36.1. «Γλαύκου τέχνη: Η επί των ευχερώς κατεργαζομένων ή επί των εξόχως, επιμελώς και εντέχνως εργαζομένων». Zenobius Sophista Paroem (001) 2.91.
Το σημαντικότερο όμως είναι η αλληγορία της «όρασης» επί των σκοτεινών και μελλουμένων: «Αθηνά γλαυκώπις: ου μόνο γραφικώς ως απλώς γλαυκούς έχουσα τους οφθαλμούς, αλλά και δεινή την όψιν και εκπληκτική… Αθήνη δε αλληγορικώς ως προαθρούσα (προβλέπουσα) τα εν σκότει και μέλλοντα… διά τούτο δε και η γλαυξ, οικεία της Αθηνάς, ως νυκτός ορώσα, ως και η σύνεσις». Eustathius Philol. et Scr. (001) 1.137.2-15. «Περί των μελλόντων η Γλαυκώπις φροντίζει». Antisthenes Phil. et Rhet. (002) 56.3. «Γλαυκώπις δε η φρόνησις λέγεται… και μεταφορικώς η καθαρώς ορώσα και κρίνουσα τα πράγματα, ενώ το αντίθετο είναι κελαινώπις». Sch. In Hesiodum 76.12. «Αθηναίης γλαυκώπιδος αγλαά (λαμπρά) έργα». Hymni Homerici H20.11. «Γλαυκώπις Αθήνη: Η φρόνησις των αρίστων Ελλήνων». Sch. In Homerum, 7.17.1.
M. Kαλόπουλος, Από το βιβλίο του: «Μήτις – Αθηνά και Οδυσσειακό πνεύμα», diadrastika
