Θάνατος και Έλληνες Η φιλοσοφική μελέτη του θανάτου νοείται μόνο κάτω από την απόλυτη προσωπική βίωση και συνείδηση για το τι ακριβώς μελετάται. Δεν πρόκειται για ένα απομακρυσμένο ενδεχόμενο της υπάρξεως. Πρόκειται για τη μοναδική βεβαιότητα η οποία στην ουσία
Ετικέτα: Ησίοδος
Αρρήτων Τροπές
Αρρήτων Τροπές έρνος έρως ΑΝΟΙΞΗ Θάλλει το έρνος και ξυπνά απ’ το λήθαργο. Βλασταίνει η ζωή. Ο θεός ανεβαίνει από τα έγκατα. Φουσκώνουν οι χυμοί της γης, ερώνται τα χρώματα και οι μυρωδιές. Ευωχούνται οι θεοί στων θνητών τα δώρα. Στρέφει
ΤΑ ΕΙΔΗ ΜΑΝΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΠΛΑΤΩΝΑ
Είδη μανίας κατά τον Πλάτωνα: α) Η Μαντική (προφητική) μανία, που εμπνέεται, έχει προστάτη τον Απόλλωνα β) Η Τελετουργική ή τελεστική, που έχει προστάτη τον Διόνυσο γ) Η Ποιητική μανία, που την εμπνέουν οι Μούσες δ) Η Ερωτική μανία, που
Από την Γυναίκα-Μητέρα στη Γυναίκα Θεά
Το Ανθρώπινο Γένος οδοιπορώντας μέσα στο χάος των αιώνων κάτω από τον αστερισμό του μόχθου, της αγωνίας, του τρόμου, γνώρισε τον εαυτό του μέσα από τη ΦΥΣΗ και τη ΓΥΝΑΙΚΑ. Η διαδοχή των εποχών, η βλάστηση και ο μαρασμός των
ΟΡΦΕΑΣ – Ο ΜΕΓΑΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ
Εισαγωγή Σύμφωνα με τον Ελληνικό μύθο, ο Ορφέας ήταν η κύρια εκπροσώπηση της τραγουδιστικής τέχνης και της λύρας και είχε ιδιαίτερη σημασία στη θρησκευτική ιστορία της Ελλάδας. Η μυθική φιγούρα του Ορφέα ήταν ελληνικής για την ακρίβεια Μακεδονικής[1]προέλευσης από την Πιερία[2]. (ή κατ΄άλλους θρακικής προέλευσης).
Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΩΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ
Κύριο θέμα της “Πολιτείας” αποτελεί η αναζήτηση του ορισμού της δικαιοσύνης, η οποία συντελεί στην αρμονική συνύπαρξη των μερών της. Όπως αναφέρει ο Πλάτων, η Πολιτεία αποτελείται από τρεις κοινωνικές ομάδες, οι οποίες αντιστοιχούν προς τα μέρη της ανθρωπίνης ψυχής
Τα Ακασικά Αρχεία
Ο παγκόσμιος Χώρος, στον οποίον ενσωματώνεται ο συμπαντικός Νους, ονομάζεται Ακάσα στον Ανατολικό εσωτερισμό. Όλες οι εκδηλώσεις, οι συνδυασμοί και οι ποικιλίες της Ύλης (Πρακρίτι) λαμβάνουν χώρα στο Ακάσα. Είναι η μητέρα του κόσμου, ο κοσμικός αιθέρας του Ησίοδου, η
Δράκοι στην αρχαία Ελλάδα
Σε δράκους και δράκαινες έχουμε πολλές αναφορές και πρώτα ο Ομηρικός ύμνος εις τον Απόλλωνα εις τον στίχο 300 : «δράκαιναν κτείνειν». Ο πιο αρχαίος μύθος δρακοντομαχίας είναι του θεού Απόλλωνος και του δράκοντος Πύθωνος. Ο πρώτος που αναφέρεται σε
Ο Μύθος που δεν ήταν… μύθος!
Μια λευκή σελίδα είναι πάντα πρόκληση για ένα συγγραφέα. Θυμάμαι τον εαυτό μου, παιδί ακόμη, να νοιώθει ένα ρίγος προσμονής μπροστά σε κάθε άγραφο φύλλο χαρτιού. Πόσα θαυμαστά πράγματα μπορούν να αναδυθούν μέσα από αυτό! Η κενότητα του, του προσδίδει
Τα 5 θνητά γένη των ανθρώπων του Ησιόδου: Το σιδερένιο γένος
Εάν μπορέσεις να ξεφύγεις από την πληροφορία του Συστήματος και εισχωρήσεις στον αληθινό κόσμο της γνώσης και στην πηγή της σοφίας που αναβλύζει μέσα από την αρχαία ελληνική γραμματεία, σίγουρα αξίζει τον κόπο να μελετήσεις τα σπουδαία έργα που έγραψε
Οι ασυνήθιστα θαυματουργές, και παράξενες ασπίδες των αρχαίων Ελλήνων
Τι ήταν τα περίφημα ιερά όπλα πού υπήρχαν μέσα στο άδυτο του ναού του Απόλλωνος, και τα οποία με θαυμαστό τρόπο βρέθηκαν μπροστά από τον ναό όταν έφθαναν στο τέμενος του θεού οι βάρβαροι Πέρσες για να το συλήσουν; Μια
ΕΡΩΤΑΣ νυν και αεί
Έρως ανίκατε μάχαν, Έρως, ος εν κτήμασι πίπτεις, ος εν μαλακαις παριαιίς νεάνιδος εννυχεύεις, φοιτάς δ’ υπερπόντιος εν τ’ αγρονόμοις αυλαίς και σ’ ουτ’ αθανάτων φύξιμος ουδείς ουθ’ αμερίων σε γ’ ανθρω- πων, ο δ΄έχων μέμηνεν. συ και δικαίους αδίκους