«Έμαθα για τις αναπαραστάσεις των αρχαίων μαχών από το Ίντερνετ και αφού επικοινώνησα με διάφορους ανθρώπους που ασχολούνται με τη λεγόμενη πειραματική αρχαιολογία, έγινα και εγώ πριν από περίπου δύο χρόνια μέλος του συλλόγου Σπαρτιατικές Μόρες. Από τότε συμμετέχω ενεργά σε οπλιτοδρομίες και αναπαραστάσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό», λέει στα «ΝΕΑ» ο κ. Στέφανος Σκαρμίντζος.
«Εμένα η επαφή μου με τον σύλλογο έγινε το 2003, όταν μέλη του συλλόγου συμμετείχαν στον εορτασμό της ναυμαχίας της Σαλαμίνας», λέει ο αντιπρόεδρος του συλλόγου κ. Γιάννης Τρομπέτας. «Η ιδέα ήταν παλιά και είχα ήδη διαβάσει στην ιστοσελίδα του συλλόγου για τις δραστηριότητές του, οπότε η μετέπειτα συμμετοχή μου ήρθε ως φυσικό επακόλουθο».
Θερμοπύλες, Πλαταιές, Μαραθώνας, Σπάρτη, Νεμέα αλλά και πόλεις του εξωτερικού έχουν φιλοξενήσει δεκάδες αναπαραστάσεις αρχαίων μαχών, επινίκιων και δρώμενων από τα μέλη του συλλόγου Σπαρτιατικές Μόρες. Τα μέλη του συλλόγου είναι πλέον 75, ανάμεσά τους και τρεις γυναίκες.
«Με επισκέψεις σε μουσεία, αναζήτηση στοιχείων από το Ίντερνετ και μελέτη αρχαίων κειμένων, ουσιαστικά κάνουμε ιστορική έρευνα για να αναπαραστήσουμε μία ιστορική μάχη. Μάλιστα με την οπλιτοδρομία που κάναμε, αποδείξαμε την αλήθεια των λόγων του Ηροδότου στη μάχη του Μαραθώνα», επισημαίνει ο κ. Σκαρμίντζος. «Αποδείξαμε ότι οι Έλληνες παρά τον βαρύ οπλισμό μπορούσαν να πέσουν με φόρα πάνω στους Πέρσες διανύοντας απόσταση 200 μέτρων, αντέχοντας τη ζέστη παρά τον μεταλλικό θώρακα και να τους κατατροπώσουν, καθώς εκείνοι έφεραν καλαμένιες ασπίδες, τόξα και μαχαίρια».
«Τα μέλη του συλλόγου έχουν πια μια σαφή αντίληψη των συνθηκών υπό τις οποίες δρούσε ο αρχαίος μαχητής», σημειώνει ο κ. Σκαρμίντζος. «Χρειαζόταν καρτερία για να αντέχει τον εξοπλισμό του, ειδικά στη ζέστη του καλοκαιριού που ήταν και η συνήθης περίοδος εκστρατείας. Χρειαζόταν επίσης ψυχικό σθένος για να διατηρεί τη θέση του στη φάλαγγα, καθώς, παρά την παρουσία πολλών γύρω του, περιορισμένος από το κορινθιακό κράνος αισθανόταν απελπιστικά μόνος και έπρεπε να καταπολεμήσει το κλειστοφοβικό συναίσθημα της περικεφαλαίας που τον κυρίευε, αλλά και να καταπνίξει τον φόβο της απομόνωσης».
Σπαρτιατική Φάλαγγα
Οι σπαρτιατικές μόρες στην αρχαιότητα ήταν στρατιωτικοί σχηματισμοί των Λακεδαιμονίων και αυτές που αποτελούσαν τη φάλαγγα που διοικούσαν οι πολέμαρχοι στις εκστρατείες τους ήταν συνήθως οκτώ. «Κάθε μόρα είχε 340 με 350 άνδρες. Υπήρχαν βεβαίως και αξιωματικοί- τέσσερις ενωμοτίες και δύο λοχαγοί, ενώ κάθε Σπαρτιάτης οπλίτης είχε από δύο είλωτες ως προσωπικούς βοηθούς», επισημαίνει ο κ. Τρομπέτας. «Όλοι οι οπλίτες έφεραν ορειχάλκινη περικεφαλαία, θώρακα, ασπίδα, ξίφος, δόρυ και περικνημίδες. Έναν εξοπλισμό που ζύγιζε περίπου 30 κιλά».
«Το βάρος της αργολικής ασπίδας και η κόπωση του δολίχου δρόμου είχαν σχεδόν εξαφανιστεί από τη συναίσθηση ότι διατρέχαμε το αρχαίο στάδιο της Νεμέας πάνω στα βήματα των προγόνων μας», τονίζει ο κ. Σκαρμίντζος που συμμετείχε τον περασμένο Ιούνιο στην οπλιτοδρομία της Νεμέας.
Στα Νέμεα του 2008, που συνδιοργάνωσε ο σύλλογος Σπαρτιατικές Μόρες με το Αρχαιοελληνικό Τμήμα του Πανεπιστημίου του Μπέρκλεϊ και υπό την εποπτεία του καθηγητή κ. Στίβεν Μίλερ, συμμετείχε και η κ. Ειρήνη Λάγγη μία από τις μόλις τρεις γυναίκες του συλλόγου σε σύνολο 75 μελών. «Αποφάσισα να συμμετέχω, επειδή γνώριζα ένα από τα παλαιότερα μέλη του συλλόγου και λίγες μέρες πριν από την αναβίωση των αγώνων της Νεμέας τον ρώτησα αν θα μπορούσα», λέει η κ. Λάγγη. «Από τότε μαθαίνω συνεχώς πράγματα που με ενδιαφέρουν και έρχομαι σε επαφή με την παράδοση που θέλω να διατηρήσω, έχοντας έναν λόγο παραπάνω, καθώς κατάγομαι από τη Λακωνία. Στα Νέμεα συμμετείχα με μια απλή ενδυμασία γυναίκας από την Σπάρτη, αλλά στις επόμενες εκδηλώσεις θα φέρω και ένα μικρό μαχαίρι, σαν αυτό που είχαν οι αρχαίες Σπαρτιάτισσες».
Στο φεστιβάλ του Γουότφορντ
ΤΟ 2006 οι Σπαρτιατικές Μόρες δέχτηκαν πρόσκληση από τη Βρετανική Ένωση Αρχαίων Ελλήνων Οπλιτών για να συμμετέχουν στο Φεστιβάλ του Γουότφορντ, έξω από το Λονδίνο. Στο αρχαιοελληνικό Φεστιβάλ- επρόκειτο ουσιαστικά για αναπαράσταση της μάχης του Μαραθώνα- αναβίωσε την πρώτη μέρα η εκπαίδευση των αρχαίων οπλιτών, έγινε διάλεξη για τα εμβλήματά τους και ακολούθησε αναπαράσταση της μάχης μεταξύ της ελληνικής φάλαγγας και των περσικών στρατευμάτων. «Ήταν η πρώτη φορά που αισθάνθηκα σαν πρεσβευτής της χώρας μου στο εξωτερικό» λέει ο κ. Σκαρμίντζος. «Είχα τη δυνατότητα να δείξω σε μικρά παιδιά που ήρθαν από διάφορα βρετανικά σχολεία πώς κινούνταν η φάλαγγα και κάτω από ποιες συνθήκες πολεμούσε ο αρχαίος Έλληνας. Στεναχωρήθηκα όμως συνειδητοποιώντας ότι στη χώρα μου δεν υπάρχει ανάλογο ενδιαφέρον και μέριμνα για την κατανόηση της Ιστορίας από τα παιδιά με τέτοιους απλούς και ζωντανούς τρόπους που θα έκαναν το μάθημα της Ιστορίας μια αξέχαστη εμπειρία γι΄ αυτά». Μελετάμε τα αρχαία αγγεία
«Βρήκα συναρπαστική τη συμμετοχή μου στις αναπαραστάσεις αρχαίων δρώμενων και μαχών», λέει η κ. Ελευθερία Αρβανίτη. «Ο Σύλλογος μελετά τα αγγεία και διάφορα αρχαιολογικά ευρήματα και προχωρά στις αναπαραστάσεις, ενώ όπως εξέτασα πριν ακολουθήσω, δεν έχει καμία σχέση με θρησκευτικές ή μεταφυσικές αναζητήσεις και δωδεκαθεϊστές». «Δυστυχώς, κάποιοι εκμεταλλεύονται ενίοτε είτε το θρησκευτικό είτε το πατριωτικό συναίσθημα και φθάνουν σε ακρότητες. Εμείς αποφεύγουμε καθετί ακραίο», αποσαφηνίζει ο κ. Τρομπέτας.
Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ – ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Μαρία Λίλα
