ΈΡΕΒΟΣ ΚΑΙ ΑΙΘΕΡΑΣ

“Το Χάος γέννησε δύο παιδιά, το ένα το λένε Έρεβος και το άλλο Νύχτα. Το Έρεβος, ως ευθεία προέ­κταση του Χάους, είναι το μαύρο σκοτάδι, η δύναμη του σκό­τους στην πλέον καθαρή μορφή του, το αμιγές σκότος. Η πε­ρίπτωση της Νύχτας είναι διαφορετική.

Όπως και η Γαία, γεν­νάει παιδιά χωρίς ερωτικό σμίξιμο, σαν να τα σμιλεύει στο σκοτεινό της φόρεμα: τον Α ι θ έ ρ α, το αιθέριο Φως, και την Ημέρα, το φως της ημέρας.

Το Έρεβος, τέκνο του Χάους, συμβολίζει το ιδιαίτερο χα­ρακτηριστικό του Χάους, το σκοτάδι.

Η Νύχτα, αντιθέτως, π ρ ο σ κ α λ ε ί την ημέρα. Δεν υπάρχει νύχτα χωρίς ημέρα. Όταν η Νύχτα δίνει ζωή στον Αιθέρα και στην Ημέρα, τι κάνει; Όπως το Έρεβος είναι ο  ζ ό φ ο ς στην καθαρή του μορφή, έτσι και ο  Α ι θ έ ρ α ς είναι η φωτεινότητα στην καθαρή μορφή της.

Ο Αιθέ­ρας είναι η άλλη πλευρά του Ερέβους. Ο λαμπερός Αιθέρας είναι εκείνο το κομμάτι του ουρανού που π ο τ έ δε σκοτεινιά­ζει, που ανήκει στους ολύμπιους θεούς. Ο Αιθέρας είναι ένα φως ολοζώντανο, που ποτέ καμιά σκιά δεν το αμαυρώνει.

Αντι­θέτως, η Νύχτα και η Ημέρα αντιπαρατίθενται στηρίζοντας η μία την άλλη. Από τότε που ο χώρος είναι πια ανοιχτός, η Νύ­χτα και η Ημέρα διαδέχονται κανονικά η μία την άλλη.
Στην είσοδο των Τ α ρ τ ά ρ ω ν βρίσκονται οι πύλες της Νύχτας, που οδηγούν στην κατοικία της. Εκεί εμφανίζονται διαδοχικά η νύχτα και η Ημέρα, χαιρετιούνται, διασταυρώνονται, χωρίς ποτέ να σμίξουν ή να αγγιχτούν.

Όταν υπάρχει η νύχτα, η ημέρα απουσιάζει, όταν υπάρχει η ημέρα, λείπει η νύχτα, χωρίς την ημέρα όμως νύχτα δεν υπάρχει.

Όπως το Έ ρ ε β ο ς συμβολίζει το α π ό λ υ το και π α ν τ ο τ ι ν ό  σ κ ό­ τ ο ς, έτσι και ο  Α ι θ έ ρ α ς ενσαρκώνει την α π ό λ υ τ η  φ ω τ ε ι ν ό τ η τ α. Όλα τα ό ν τ α που ζουν πάνω στη γ η είναι πλάσματα της ημέρας και της νύχτας. Το απόλυτο σκότος που καμιά ακτίνα του ήλιου δεν το διαπερνάει, το ζόφο του Ερέβους, το γνωρί­ζουν μ ό ν ο όταν πεθαίνουν.

Οι ά ν θ ρ ω π ο ι, τα ζώα, τα φυτά ζουν και τη νύχτα και την ημέρα στη σύζευξη αυτή των αντιθέτων, ενώ οι θ ε ο ί, από την άλλη, στην κορυφή του κόσμου, δ ε ν γνω­ρίζουν την εναλλαγή της ημέρας και της νύχτας.

Ζουν μέσα σε ένα αΐδιο λαμπερό φως.

Πάνω, οι ο υ ρ ά ν ι ο ι θεοί στο λαμπερό Αιθέρα, κάτω οι υ π ό γ ε ι ο ι θεοί ή οι ηττημένοι, που κλείστηκαν στα Τάρταρα και ζουν συνεχώς μες στο σκοτάδι.

Τέλος, οι  θ ν η ­τ ο ί ζούνε στον κόσμο, που είναι ήδη ανάμεικτος”.

VERNANT JEAN-PIERRE-ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ, ΟΙ ΘΕΟΙ, ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

Πηγή …