Συγχωρέστε μου το πολύ προσωπικό ύφος της σημερινής ανάρτησης: μερικές φορές, πρέπει να καταστραφεί κάτι δικό μας για να συνειδητοποιήσουμε τι συμβαίνει.
Όχι, δεν μιλάω για σπίτια και περιουσίες… ευτυχώς! Αν και πραγματικά απορώ, από χθες που συμβαίνουν τα θλιβερά γεγονότα, τι είναι τελικά σημαντικότερο: οι κόποι μιας ζωής κάποιου Ή ΟΙ ΚΟΠΟΙ ΑΙΩΝΩΝ ΚΑΙ ΧΙΛΙΕΤΙΩΝ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ;
Είτε το θέλουμε είτε όχι, τα ντουβάρια φτιάχνονται ξανά. Το κατεστραμμένο περιβάλλον όμως, όχι.
Ο καταραμένος αυτός αέρας φύσαγε από την Τετάρτη στην περιοχή: μάλιστα, Πέμπτη μεσημέρι στην επιστροφή από το Σχοινιά είχε ανάψει φωτιά κοντά στη Λίμνη του Μαραθώνα (δείτε την σε μια φωτογραφία που πλέον είναι…συλλεκτική). Η άμεση όμως επέμβαση της Πυροσβεστικής δεν επέτρεψε να επεκταθεί.
