Στην αρχή μας είπανε πως ήταν μια μόλυνση, ένας ιός. Τώρα όμως ξέρουμε πως είναι δηλητηρίαση. Πως επρόκειτο για δηλητήριο που σιγοπίνουμε εν αγνοία μας και με πρόσχημα την υγεία μας. Παλιά τακτική. Μια τακτική πολλών δολοφόνων που δίνουν και έδωσαν διαχρονικά σε “αρρώστους” κάποιο “θαυματουργό φάρμακο” με το άλλοθι της γιατρειάς.
Και πάντα σε μικρές δόσεις.
Για έναν θάνατο αργό και μη ανιχνεύσιμο.
Το δηλητήριο της αποξένωσης, της ανεργίας, του φόβου, της απομόνωσης από ανθρώπους, από τις τέχνες από την μουσική από την άθληση από όλα όσα μας δίνουν πολιτισμό.
Η λέξη ΔΗΛΗΤΉΡΙΟ προέρχεται από το ρήμα δ η λ έ ο μ α ι το οποίο σημαίνει καταστρέφω, φθείρω, εξοντώνω, εξαλείφω, αφανίζω, καταστρέφω, σκοτώνω.
Το ρήμα δ η λ έ ο μ α ι πέρασε στην Λατινική γλώσσα και έμεινε ως deleo (la) που σημαίνει ακριβώς το ίδιο.
Από το deleo προκύπτει το γνωστό μας delete. Από το αρχαίο ελληνικό επίθετο δηλητήριο δηλαδή.
Το σβήσιμο όπως επιεικώς μεταφράσαμε. Ενώ πρόκειται για αφανισμό, για εξόντωση όπως ετυμολογήθηκε και παραπάνω.
Δεν είναι ο ιός τελικά που σκοτώνει.
Είναι η καθημερινή δηλητηρίαση.
Αυτή έχει πιο πολλά θύματα.
Τουλάχιστον ο Σωκράτης το γνώριζε. Και επέλεξε.
Εμείς δεν έχουμε καμία επιλογή (;)
Ελπίζουμε στην ίαση μας αλλά βρισκόμαστε στα χέρια εξολοθρευτών.
Γιώβη Βασιλική.
