Της Ελλάδος τα παιδιά ζητούν να μάθουν τι είναι ο τόπος που ζουν, τι νόημα έχει και γιατί. Διαβάζοντας το λεξικό (Liddell & Scott) έχουμε την ανάλυση της λέξης σε δύο βασικές:
Έλα που σημαίνει στα δωρικά ήλιος, αυγή ή καύμα και
Λας που σημαίνει λίθος, πέτρα, βράχος (εκ του μύθου του Δευκαλίωνα δεχθήκαμε και το Λαός). Η περιοχή της Ελλάδος, είναι χώρος που περιλούεται από το φώς, τη ζεστασιά του ήλιου που πυρακτώνει τις πέτρες. Μεταφορικά το φως εννοείται και η καθαρή γνώση που αποκτά ο άνθρωπος (σοφία). Κατά την Ελληνική παράδοση η πνευματική εξέλιξη του ανθρώπου ήταν χωρισμένη σε στάδια: αμάθεια, φιλοσοφία, σοφία, ευδαιμονία, ημιθεΐα, θεότης. Ακόμα και ο ευδαιμονισμός ήταν ανώτερη πνευματική κατάσταση από τη σοφία, αλλά ο χριστιανισμός της προσκόλλησε την έννοια της διαβολής, κάτι που είναι παράλογο σε σχέση με την θέση της στη πορεία της θέωσης της ανθρώπινης ύπαρξης κατά την Ελληνική διδασκαλία. ΑΜΦΙΠΟΛΙΣ
Πηγή: ΕΝΝΕΑ ΕΤΗ ΦΩΤΟΣ
