ΘΙΑΣΟΣ «ΔΕΛΦΥΣ»-ΥΣΕΕ
Αστική Μη κερδοσκοπική Εταιρεία. Αρ. καταστ. Πρωτ/κείου Αθηνών 18953/4-12-08.
Ευφράνορος 35-37, 11635 Αθήνα. www.delphys.gr
Αρ. επιστ. 100/4/8-1-2010
ΠΡΟΣ: ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΥΚΛΑΔΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ
(Υπόψη Διευθυντού-καθηγητή κ.Νικολάου Χρ. Σταμπολίδη και Επιμελητή κ. Γιώργου Τασούλα).
ΘΕΜΑ: Ο Έρωτας στην Ελλάδα, τότε και… τώρα.
Με αφορμή την επίσκεψη μελών του θιάσου μας «ΔΕΛΦΥΣ»-ΥΣΕΕ, στην έκθεση του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης, την αφιερωμένη στον Έρωτα, οφείλουμε πρωτίστως να εκφράσουμε τα συγχαρητήριά μας για την ιδέα σας να προβάλετε στο πλατύ κοινό την οπτική των προγόνων μας για το ευαίσθητο και σπουδαίο αυτό θέμα.
Τα συγχαρητήριά μας ιδίως για την χωροταξική τοποθέτηση των εκθεμάτων (γλυπτά, ανάγλυφα, αγγεία, ειδώλια, λυχνάρια και κοσμήματα) όπου οι θεματικές τους ενότητες ξεναγούν τον επισκέπτη σταδιακά οδηγώντας τον στην εμπέδωση του όλου θέματος με τη σχετική βιντεοταινία.
Δευτερευόντως, επιτρέψτε μας την καλοπροαίρετη έκφραση των απόψεών μας-κριτική, για τη σπουδαιότερη αναφορά την οποία είτε εξ αμελείας παραλείψατε, πράγμα δύσκολο για τις εξειδικευμένες σας γνώσεις και την επαγγελματική σας ιδιότητα, είτε σκοπίμως αποφύγατε να θίξετε, α) για να μην ταράξετε τις παρανοημένες αντιλήψεις των ανελεύθερων και συγκεχυμένων νεοελληνικών συνειδήσεων ως προς το σημαίνον και το σημαινόμενο του Έρωτα και β) για να μην προκαλέσετε την αντίδραση της Εκκλησίας η οποία είναι ο κύριος υπαίτιος για αυτή την παρανόηση και συγκεχυμένη συνείδηση του νεοέλληνα, εφόσον δια των ξενόφερτων εβραϊκών πιστευμάτων της, τον κατέστησε ερωτικά συμπλεγματικό και υποσυνείδητα ενοχικό συγκριτικά με την αλλοτινή λατρευτική του στάση απέναντι στο σώμα του και τον έρωτα.
Συγκεκριμένα παρατηρούμε τα ακόλουθα:
Σε δοθείσα συνέντευξή σας (ΕΘΝΟΣ της Κυριακής 25-11/5-12-09), αναφέρετε, ιστορικά παραδεχόμενοι, ότι: «… σε πήλινα ακροκεράματα εμφανή στις εμπρόσθιες όψεις των αρχαιοελληνικών κτιρίων απεικονίζονταν ερωτικά συμπλέγματα τα οποία αφού εκτίθονταν δημοσίως, τα έβλεπαν και μικρά παιδιά. Αυτό σημαίνει ότι δεν είχαν συμπλέγματα ενοχών. Δεν είχαν το στοιχείο του κρυμμένου, του απαγορευμένου, είχαν καθαρότερη σχέση ως προς το αναπαραγωγικό στοιχείο».
Όμως στο μουσείο, προ της σκάλας που οδηγεί στα εκθέματα ερωτικών συμπλεγμάτων του δευτέρου ορόφου, έχετε αναρτήσει επιτοίχια επιγραφή η οποία απαγορεύει στους έχοντες ηλικία κάτω των 16 ετών να δουν τα ερωτικά εκθέματα, αν δεν συνοδεύονται από τους κηδεμόνες ή τους δασκάλους τους.
Η παράληψή σας έγκειται, στην αναφορά των λόγων στους οποίους οφείλεται αυτή η εκ διαμέτρου αντίθεση των ερωτικών ηθών του τότε και του τώρα. Όχι δεν εννοούμε να αποσύρετε την επιγραφή απαγόρευσης, ούτε να τη συμπληρώσετε αναφέροντας ότι οι τρέχουσες θεοκρατούμενες θρησκευτικές αντιλήψεις, σας αναγκάζουν στην ανάρτηση αυτής της απαγορευτικής επιγραφής. Εννοούμε ότι κατά τη διάρκεια της ξενάγησης των επισκεπτών θα έπρεπε να εξηγείτε, να διευκρινίζετε και συνεπώς να επιμορφώνετε-αφυπνίζετε… αποκαθιστώντας την αλήθεια για την ερωτική ζωή των προγόνων μας.
Διότι ποιος θα εξηγήσει στους κάτω των 16 ετών, αλλά και στους ενηλίκους επισκέπτες σας, ότι επειδή οι πρόγονοί τους ήταν εξοικειωμένοι με την θέα του ερωτικού γυμνού (ανάγλυφες διακοσμήσεις κτιρίων, γυμναστήρια και αλλού) θεωρούσαν την κάλυψη των γεννητικών τους οργάνων ως αφύσικη εφόσον το υπόλοιπο σώμα τους παρέμενε ακάλυπτο; Ποιος θα τους εξηγήσει ότι η κάλυψη των γεννητικών οργάνων θα είχε σημασία μόνο εάν κάποια θρησκεία-φιλοσοφία απέδιδε σ' αυτά και την λειτουργία τους μια ηθικά κατώτερη αξία; [Γι αυτό και η επιδειξιμανία (επίδειξη γεννητικών οργάνων μπροστά σε άλλα άτομα) είναι σύγχρονη σεξουαλική απόκλιση-διαστροφή, παντελώς άγνωστη στη σεξουαλική συμπεριφορά των προγόνων μας. Δεν υπάρχει ίχνος σε όλη την ελληνική βιβλιογραφία γι' αυτήν.]
Ποιος θα τους εξηγήσει, (σχετικά πάντα με τα εκθέματα του 2ου ορόφου) ότι η λέξη «παιδεραστία» στην αρχαιοελληνική διάλεκτο, είχε την έννοια ενός καθαρά ιδεαλιστικού έρωτα μεταξύ δασκάλου και μαθητή όπου ο πνευματικός δάσκαλος- «εραστής» εκδήλωνε έναν ανεπανάληπτο πνευματικό ζήλο, προκειμένου να ενσπείρει τον σπόρο, του κάθε καλού ιδεώδους μέσα στην δεκτική καρδιά του νεαρού εφήβου μαθητή του- (ερώμενου), για να τον φέρει όσο το δυνατόν πιο κοντά προς το ιδεώδες του εξαίρετου πολίτη; Ποιος θα τους εξηγήσει ότι ο ιδεαλιστικός αυτός αμφίδρομος έρωτας μεταξύ «εραστή» και «ερώμενου» δεν εμπεριείχε καμιά σαρκική διαστροφή και ότι τουναντίον, δεν ήταν ασύνηθες ο ίδιος ο πνευματικός δάσκαλος- «εραστής» να οδηγεί τον δεκατριάχρονο έφηβο μαθητή του στις εταίρες;
«Επιτρεπόταν να αγαπούν την ψυχή των νέων αλλά εθεωρείτο μεμπτό το να τους πλησιάζουν με αισχρό σκοπό κι όποιος το έκανε, εθεωρείτο άτιμος για όλη του τη ζωή» (Πλούταρχος, «Λακεδ. Επιτηδ.» 7, 237).
Αργότερα οι Πατέρες της Εκκλησίας μετέτρεψαν την αρχική έννοια της λέξης «παιδεραστία», ερμηνεύοντάς την, ως την προφανώς σε αυτούς γνωστή, σεξουαλική ανωμαλία και διαστροφή.
Ποιος θα τους εξηγήσει, ότι εκεί όπου οι Έλληνες είχαν παντρέψει αρμονικά το σώμα με την ψυχή και είχαν καταφέρει με τον έρωτα να κάνουν την χαρά της ανθρώπινης ζωής μια αληθινή ζωντανή πραγματικότητα, επέλασε ο Χριστιανισμός με το «προπατορικό του αμάρτημα» και μετέτρεψε τις αντιλήψεις θεωρώντας ότι τα γεννητικά όργανα του ανθρώπινου σώματος και οι λειτουργίες τους, έρχονται σε αντίθεση με την… σωτηρία της ψυχής; (Εφόσον σύμφωνα πάντα με την Χριστιανική θεολογία, σώμα και ψυχή βρίσκονται σε διαρκώς εμπόλεμη και εχθρική κατάσταση μεταξύ τους, που μας συνοδεύει όσο ζούμε και υπάρχουμε).
Εν ονόματι λοιπόν της… σωτηρίας της ψυχής, ο Έλληνας Έρωτας φτυαρίστηκε και παραχώθηκε στο χώμα ενταφιασμένος μαζί με την αρχική εννοιολογική και ερμηνευτική του ομορφιά. Η δε γεμάτη από θλιβερές πλάνες αυξανόμενη επίδραση της Χριστιανικής θεώρησης έκανε κάτι ακόμα προκειμένου να ενσπείρει στις νεοελληνικές συνειδήσεις την παρανόηση και τη σύγχυση από την οποία διακατέχονται. Ανακάτεψε αδιακρίτως την ομορφιά της ελληνικής ερωτικής πρακτικής με τη σεξουαλική βαρβαρότητα άλλων λαών, σε μια κοινή συνταγή, ώστε να συκοφαντήσει διαχρονικά πλέον τον υγιή προγονικό μας ερωτισμό αναρτώντας του την ταμπέλα του Ανήθικου, επηρεάζοντας και την Βυζαντινοκρατούμενη νεοελληνική πολιτεία να αναρτά στα μουσεία απαγορευτικές ταμπέλες για τους κάτω των 16 ετών ανθρώπους, αλλά να επιτρέπει, από την εντός των σπιτιών τους τηλεόραση, την προβολή εκχυδαϊστικών σεξιστικών θεαμάτων.
Τελικά, ποιος θα εξηγήσει στους ανηλίκους και ενηλίκους επισκέπτες σας, ότι τα εκθέματα του 2ου ορόφου δεν δείχνουν αυτό που αυτοί βλέπουν! με τα μάτια της ξενόφερτης ηθικοπλαστικής κουλτούρας από την οποία έχουν διαποτιστεί και διαποτίζονται;
Μήπως οι δάσκαλοι και οι κηδεμόνες που τους συνοδεύουν; Και τί διαφορετικό γνωρίζουν οι δάσκαλοι και οι κηδεμόνες από την εβραϊκή παραφιλολογία της Αγίας Γραφής την οποία, θεωρία και πράξη, διδάχθηκαν, διδάσκουν και διδάσκονται στα εκπαιδευτήρια του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων; (το οποίο πρόσφατα μετονομάστηκε σε Υπουργείο Παιδείας Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, κρατώντας βεβαίως στον τίτλο του, το «Θρησκευμάτων» για να μην απομακρυνόμαστε εκπαιδευτικά και από τη νεφελώδη Χριστιανοϊουδαϊκή ηθική).
Εσείς, που όπως τονίζετε στη συνέντευξή σας: «… Δεν με ενδιαφέρουν οι εκθέσεις άρπα-κόλλα. Οι μεγάλες εκθέσεις πρέπει να είναι παραγωγή του μουσείου. Έτσι προχωράει η επιστήμη, έτσι προχωρούν τα πράγματα». Εσείς, με το εξειδικευμένο προσωπικό σας, πρέπει να ξεναγείτε τους επισκέπτες όλων των ηλικιών στα εκθέματα, για να αποκαθίσταται η αλήθεια περί των ερωτικών ηθών , εθίμων και συνηθειών των προγόνων μας. Διότι προφανώς με τη δική σας ξενάγηση η απαγορευτική επιγραφή που επιτείνει την περιέργεια και διογκώνει τη σύγχυση, δεν θα έχει λόγο ύπαρξης έστω και αν παραμένει στον τοίχο.
Εκτός και αν δεν το επιθυμείτε, μήπως και σας συμβεί κάτι ανάλογο με αυτό που συνέβη πρόσφατα στο νέο μουσείο της ακρόπολης, όταν η Εκκλησία αντέδρασε για την βιντεοταινία του σκηνοθέτη Κ. Γαβρά και ζήτησε την απόσυρσή της…
Φοβάστε; Εμείς και πολλοί άλλοι υγιώς σκεπτόμενοι συμπολίτες μας, θα είμαστε κοντά σας!
Μετά τιμής και πικρίας,
για τον ΘΙΑΣΟ «ΔΕΛΦΥΣ»
Δρ. Λεωνίδας Λ. Μπίλλης
Κοινοποίηση:
α) Ύπατο Συμβούλιο Ελλήνων Εθνικών (ΥΣΕΕ).
β) Φιλοσοφικό Αθήναιον ΕΚΑΤΗΒΟΛΟΣ.
γ) Ύπατο Συμβούλιο Ελλήνων Εθνικών Β. Ελλάδος.
δ) Νεολαία ΥΣΕΕ.
ε) Ελληνική Εταιρεία Αρχαιοφίλων.
Εσωτερική διανομή: Καταστατικά μέλη του Θιάσου «ΔΕΛΦΥΣ».
Απάντηση Μουσείου:
Προς την
ΘΙΑΣΟΣ «ΔΕΛΦΥΣ» – ΥΣΕΕ
Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία
Ευφράνορος 35-37
116 35 Αθήνα
Σας ευχαριστούμε θερμά για την επιστολή σας αρ. 100/4/8-1-2010, τόσο για τα καλά σας λόγια όσον και για τις παρατηρήσεις σας. Σχετικά με την ανάρτηση της πινακίδας που οδηγεί στον α΄ όροφο για παιδιά του Δημοτικού και του Γυμνασίου (ηλικίας 6-15 ετών) θα θέλαμε να παρατηρήσουμε τα εξής:
1. Η δική μας άποψη και θέση είναι συγκεκριμένη. Πιστεύουμε ότι σε κανένα Μουσείο του κόσμου δεν πρέπει να υπάρχει πινακίδα με τη λέξη «ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ». Άλλωστε τα περισσότερα από τα αντικείμενα που εκτίθενται στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης με την ευκαιρία της Έκθεσης «Έρως» είναι σε κοινή θέα των επισκεπτών τους, χωρίς ιδιαίτερες ενδείξεις.
2. Η προσεκτική ανάγνωση της πινακίδας δεικνύει ότι αυτή τοποθετήθηκε εκεί ως προειδοποίηση (όχι ως απαγόρευση) για τις σκηνές έντονου ερωτικού περιεχομένου καθώς αυτές είναι συγκεντρωμένες με συγκεκριμένο περιεχόμενο και όχι διάσπαρτες ανάμεσα σε άλλα αντικείμενα, όπως συμβαίνει στα Μουσεία από όπου προέρχονται και όπου είναι τοποθετημένες κατά χρονολογική, ειδολογική ή άλλη σειρά. Αυτή ακριβώς η συγκέντρωση των αντικειμένων προϋποθέτει τη συνοδεία ενηλίκων για να μπορέσουν τα παιδιά 6 έως και 15 ετών να μη λάβουν λανθασμένα μηνύματα αλλά κάποιος μεγαλύτερος -δάσκαλος, γονέας, κηδεμών κ.ά. – αφού αναγνώσει προσεκτικά τα επιτοίχια κείμενα να μπορεί να τους μεταδώσει ορθά το νόημα και την ερμηνεία των απεικονίσεων.
3. Έχετε δίκαιο ότι αυτό θα έπρεπε να γίνεται από εμάς αλλά αυτό θα προϋπέθετε άλλους χρόνους και άλλους όρους εργασίας. Δυστυχώς, δεν υπάρχει αυτή η πολυτέλεια γιατί ήδη εργαζόμαστε εξαντλητικά σε άλλα προγράμματα που έπονται. Υπάρχει, ωστόσο, το εκπαιδευτικό τμήμα του Μουσείου μας (Υπεύθυνη η κυρία Μαρία Πλατή), με την οποία όποιο σχολείο (δημοτικό ή γυμνάσιο) ή έστω ομάδα παιδιών των ηλικιών που περιγράψαμε παραπάνω επιθυμεί, μπορεί να επικοινωνήσει με την κυρία Πλατή και να εξυπηρετηθεί. Η δυνατότητα αυτή είναι γνωστή στον περισσότερο κόσμο αλλά και εάν είναι άγνωστη σε ορισμένους, μια επικοινωνία με το Μουσείο θα τους έλυνε αυτού του είδους το πρόβλημα.
Σας ευχαριστούμε και πάλι.
Εκ μέρους της Διεύθυνσης του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης
