Σύμφωνα με την έρευνα, οι πολίτες που συμμετέχουν σε εθελοντικές πρωτοβουλίες αυξήθηκαν κατά 44% την περίοδο 2010-2012, ενώ το 38% των Ελλήνων πολιτών θεωρεί ότι το επόμενο διάστημα είναι πιθανόν να αναζητήσει βοήθεια από εθελοντικές οργανώσεις.
Aναλυτικά τα βασικά ευρήματα της έρευνας: – Σημαντική αύξηση της συμμετοχής μετά την κρίση (2010). Το 44% των πολιτών που έχουν συμμετάσχει σε εθελοντικές πρωτοβουλίες και δράσεις αλληλεγγύης, απαντούν ότι ξεκίνησαν μετά το 2010. Η αύξηση ήταν 13% το 2010, 7% το 2011, 20% το 2012 και 4% το α’ τρίμηνο του 2013.- Η εθελοντική συμμετοχή παραμένει χαμηλή σε σύγκριση με τα ισχύοντα στην ΕΕ. Μόνο το 3% των πολιτών είναι μέλος κάποιας εθελοντικής οργάνωσης, ένα επιπλέον 5% έχει σταθερή συμμετοχή σε πρωτοβουλίες και ένα πρόσθετο 7% συμμετέχει περιστασιακά. Το υπόλοιπο 85% δεν είχε ποτέ συμμετοχή. Ωστόσο το 34% θεωρεί πολύ πιθανό να συμμετάσχει στο μέλλον σε δράσεις για απόρους, για το παιδί, για το περιβάλλον, για ανταλλαγή προϊόντων και υπηρεσιών.
– 38% των πολιτών είναι πιθανόν να ζητήσει βοήθεια στο άμεσο μέλλον. Εκτιμούν ότι οι ίδιοι ή η οικογένειά τους ενδέχεται να έχουν ανάγκη για συνδρομή, από κάποια πρωτοβουλία αλληλεγγύης (σε είδη πρώτης ανάγκης, για ανταλλαγή προϊόντων και υπηρεσιών, στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων). Πιο έντονα νοιώθουν την πιθανότητα να χρειαστούν υποστήριξη οι πολίτες μεταξύ 35-44 ετών.
– Η κρίση έχει διαφοροποιήσει τις προτεραιότητες: Η μεγαλύτερη αύξηση εθελοντικής συμμετοχής παρατηρείται σε παροχή ειδών σε απόρους/ ανασφάλιστους, δράσεις για την υγεία απόρων/ ανασφάλιστων, ανταλλαγή προϊόντων και υπηρεσιών, προστασία ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δράσεις για το περιβάλλον, τη γειτονιά. Υποχωρούν ή μένουν σταθερές: δράσεις για αστικές παρεμβάσεις, για τέχνη/ πολιτισμό.
– Σε σχέση με την αξιολόγηση των εννοιών, ο εθελοντισμός αξιολογείται θετικά σε ποσοστό 83%, οι δράσεις αλληλεγγύης σε ποσοστό 71%, η αλληλέγγυα οικονομία σε ποσοστό 65%, το αλληλέγγυο εμπόριο σε ποσοστό 60%, οι μη κυβερνητικές οργανώσεις σε ποσοστό 50% και ο ακτιβισμός σε ποσοστό 46%.
– H έμφαση δίνεται στα οφέλη προς την κοινωνία και όχι στα προσωπικά οφέλη του ατόμου που συμμετέχει σε μία δράση. Κύριο όφελος θεωρούν την κοινωνική αλληλεγγύη και την ενίσχυση των ευπαθών ομάδων και δίνουν χαμηλή προτεραιότητα αλλά αξιοσημείωτη βαρύτητα, στην αυτοεκπλήρωση των συμμετεχόντων (15%) και στην απόκτηση δεξιοτήτων (5%).
Πηγή: Καλά Νέα